Είναι μια επιφανειακή μυκητίαση, πολύ διαδεδομένη παγκοσμίως.
Οφείλεται στο ζυμομύκητα Pityrosporoum και προσβάλει κυρίως νεαρούς ενήλικες και των δύο φύλων.
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αποχρωματισμένων κηλίδων με ελαφριά απολέπιση και υποτροπιάζει συχνά.
Ευνοείται από την μεγάλη παραγωγή σμήγματος και την υγρασία, για αυτό και εμφανίζεται περισσότερο σε άτομα που: α) ιδρώνουν πολύ β) έχουν πολύ λιπαρό δέρμα γ) φορούν ρούχα που δεν επιτρέπουν την εξάτμιση του ιδρώτα (συνθετικά).
Εντοπίζεται κυρίως στον κορμό και τα άνω άκρα, σε τροπικές περιοχές και στο πρόσωπο. Οι κηλίδες μπορεί να είναι καφέ, ερυθρές ή και αχρωμικές, εξ ού και το όνομα ποικιλόχρους πιτυρίαση. Μπορεί να συνυπάρχει ήπιος κνησμός.
Αν μείνει χωρίς θεραπεία χρονίζει, αυξάνεται ο αριθμός των βλαβών και με την έκθεση στον ήλιο αυξάνει η μελάγχρωση των βλαβών με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μεγάλες δυσχρωμίες στο δέρμα.
Η θεραπεία μπορεί να είναι τοπική με κρέμες, λοσιόν, σπρέι ή σαμπουάν, αν η έκταση της νόσου είναι μικρή και συστηματική με αντιμυκητιασικά από του στόματος, αν η έκταση του εξανθήματος είναι μεγάλη.
Ο ασθενής πρέπει να ξέρει ότι ο φυσιολογικός χρωματισμός του δέρματος θα επανέλθει μετά από αρκετές εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας (6-8) και ότι μπορεί να υποτροπιάσει.
Καλό είναι να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα για πρόληψη των υποτροπών που συνήθως συμβαίνουν το καλοκαίρι όπως: α) τακτική χρήση σαπουνιού με ψευδάργυρο ή σελήνιο β) χρήση ενδυμασίας που επιτρέπει την εξάτμιση του ιδρώτα γ) αποφυγή χρήσης πολύ λιπαρών αντηλιακών και κρεμών (προτιμάται η μορφή τζέλ) και δ) χρήση σαμπουάν κετοκοναζόλης (πλύσιμο-λούσιμο) ανά 10 ημέρες.