Με επιμονή και υπομονή, βρίσκεις την άκρη

.... Σήμερα... πήρα μια απάντηση εξετάσεως και τρελάθηκα...
Είμαι πολύ θυμωμένη με τους γιατρούς, (ειδικά τους δερματολόγους), μα πολύ θυμωμένη!
Δυο χρόνια ταλαιπωρίας και βρήκα μόνη μου την άκρη!
Επιφανειακοί οι περισσότεροι, για κάτι που έκανε "νιάου" στα κεραμίδια!
Έλεος!
Το 50ανταράκι, 50ανταράκι (και βάλε) και ουσία, κανένας!
Έπρεπε να πλησιάσω το "θεριό", για να ψαχτώ μόνη μου, να επιμείνω, να πληρώσω πολλά, μα να βρω και την άκρη!
Ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε μεγάλη υπομονή, να αντέχω, τα όσα πέρασα και άκουσα...
Τον Ευχαριστώ που με έφερε τόσο κοντά στην λύση, γιατί, δε μπορεί, θα υπάρχει, όσο κι αν είναι αργά!
Λυπάμαι μόνο, για τους τίτλους κάποιων γιατρών!
Να τους βράσω!
Άχρηστοι! Παρεμποδίζουν το Ιερό έργο της Υγείας που δικαιούται κάθε άνθρωπος!
Τρελαίνομαι, όσο το σκέφτομαι, τρελαίνομαι, μα την αλήθεια!
Γι' αυτό είχα ανοίξει αυτό το μπλογκ. Για να γράψω την ταλαιπώρια μου, κάποτε!
Όχι, όμως, δε θα "χασομερίσω" άλλο.
Δεν υπήρξα ποτέ, τιμωρός!
Να βοηθήσω κόσμο όμως, θα το κάνω, γιατί πρέπει!
Θα βρω τον τρόπο, αργά ή γρήγορα.

"Όσοι γιατροί περάσουν τυχαία από δω, θα καταλάβουν πόσο λάθος ήταν μαζί μου και πόσο πολύ απείχαν απ' την σωστή διάγνωση.
Κι αυτό, γιατί δεν μ' άκουγαν, κι όταν δεν ακούς ή δεν πιστεύεις τον ασθενή, κακώς είσαι γιατρός εν λειτουργία. Παρεμποδίζεις. Σπίτι σου, όπως κι εγώ, γιατί δεν έκανα για πολλά επαγγέλματα!
Βάζω μια τελεία και μια παύλα.
Μάζευα έγραφα, θα μαζέψω κι άλλα...
Πάμε για μπεστ σέλερ, αλλά, όχι, δεν θα "πουλήσω".
Θα χαρίσω ότι με "σπούδασε" η ζωή και το πρόβλημα.
Χωρίς να είμαι γιατρός, ναι, θα σώσω ανθρώπους!
Τέλος για σήμερα!
Ήθελα ν' αφήσω στίγμα, πριν μετανοιώσω.
Έχω δρόμο μπροστά μου, ίσως και δύσκολο.
Θα δείξει!
Ο Θεός, πάντα, Βοηθός!
Ο άνθρωπος... πάντα, λίγος!

Υγ. Μη με ρωτήσετε περισσότερα. Θα μιλήσω μόνη μου, όταν έρθει πάλι η σωστή ώρα.