Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΜΟΝΟΠΥΡΗΝΩΣΗ

ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΜΟΝΟΠΥΡΗΝΩΣΗ

print
email
ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΜΟΝΟΠΥΡΗΝΩΣΗ
Ζωή Σαούλη, Αιματολόγος - Ειδικός Ιατρός
Αποτελεί την κύρια αιτία ενός συνδρόμου Μονοπυρήνωσης, μεταφέρεται με το σάλιο και προσβάλ-λει κυρίως εφήβους και νέους ενήλικες. Χαρακτηριστικό ε´ίναι ότι έχει μεγάλο χρόνο επώασης 1-2 μήνες, με κύριο αιτιοπαθογόνο ιό τον Epstein Barr -EBV -.
Δια μέσω του σάλιου μεταφέρεται στο άλλο άτομο που θα μολυνθεί και στην αρχή αναπτύσσεται στα λεμφοκύτταρα του ρινοφάρυγγα και στην συνέεια στα λεμφοκύτταρα του αίματος.
Η εμφάνιση της μονοπυρήνωσης είναι μία ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία ενεργοποιημένα Τ λεμφοκύτταρα αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των Βλεμφοκυττάρων που έχουν προσβληθεί από τον ιό. Αυτά τα λεμφοκύτταρα βλέπει ο αιματολόγος στο επίχρισμα του περιφερικού αίματος σαν μεγάλα διεγερμένα λεμφοκύτταρα της λοιμώσους μονόπυρήνωσης.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η κλινική εικόνα διαφέρει, είναι πολύμόρφη, η έναρξη της νόσου είναι συνήθως οξεία ΜΕ ολοκλή-ρωση της κλινικής εικόνας σελίγες ημέρες και τα πρώτα συμπτώματα ν μιμούνται την κυνάγχη με κύρια περιοχή  αυτή του φάρυγγα. Μπορεί να εμφανιστεί και στοματίτιδα , προοδευτικά αυξανόμε-νος πυρετός, αδυναμία και διάχυτα μυικά άλγη, κεφαλαγία, αλλά και επιπεφυκίτιδα με συνοδό οί-δημα βλεφάρων, ιδιαίτερα μετά την λήψη αντιβίωσης και μάλιστα αμπικιλλίνης, η οπία δίνεται για την θεραπεία της κυνάγχης και η οποία αποτελει και διαφοροδιαγνωστικό σημείο, μιάς και επιβε-βαιώνει την νόσο.
Πλευρίτιδα, πνευμονία, περικαρδίτιδα, αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα, σπληνομεγαλία, ηπατομεγαλία αλλά και διόγκωση των λεμφαδένων, κυρίως τραχηλικών είναι δυνατό´ν να αποτελέσουν επιπλοκές της νόσου.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
Αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων με αναστροφή του λευκοκυτταρικού τύπου και μέτρια ουδετε-ροπενία, αλλά κυρίως λεμφοκυττάρωση με μεγάλα και διεγερμένα λεμφοκύτταρα.
Ήπια αναιμία
Ήπια θρομβοπενία
Tρανσανινασαιμία
Monotest θετικό
Τίτλος αντισωμάτων Epstein Barr IgG, IgM
Μερικές φορές η εικόνα μπορεί να ομοιάζει με λευχαιμία, με ύπποπτα κύτταρα να εμφανίζονται στο επίχρισμα του περιφερικού αίματος, μαζί με την αύξηση των λευκών και την λεμφαδενοπάθεια να μπερδεύουν την εικόνα του ασθενούς. Όταν υπάρχει μεγάλη αμφιβολία τότε η στερνική παρακέ-ντηση μπορεί να εξαλείψει την υποψία της διήθησης του μυελού από λευχαιμικά κύτταρα.

ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ
Στην συνήθης της μόρφή η εικόνα είναι ήπια, η κατάσταση του ασθενούς καλή και η υποχώρηση των συμπτωμάτων γρήγορη. Στις επιπλεγμένες περιπτώσεις χρειάζονται εβδιμάδες για να επάνέλ-θει η φυσιολογία του οργανισμού αλλά και το αιματοβιοχημικό του προφίλ.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Στην συνηθισμένη μορφή συνιστάται ανάπαυση και λήψη αντιπυρετικών, ενώ στις βαρύτερες μορ-φές μέχρι και νοσηλεία για καλύτερη ενυδάτωση αλλά και παρακολούθηση του οργανισμού μαζί με αντιβιτική αγωγή αλλά και κορτικοθεραπεία (1mg/24h/kg)  όπου είναι απαραίτητο.
πηγή

Διαταραχές λευκών αιμοσφαιρίων

ΧΑΜΗΛΑ –ΥΨΗΛΑ ΛΕΥΚΑ, ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, ΥΨΗΛΑ ΗΩΣΙΝΟΦΙΛΑ, ΥΨΗΛΑ ΜΟΝΟΚΥΤΤΑΡΑ, ΧΑΜΗΛΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ: ΟΙ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΣΤΟ CHECK UP

leyxaimia
Τα λευκά αιμοσφαίρια, που κυκλοφορούν στο αίμα, περιλαμβάνουν τα ουδετερόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα ηωσινόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα βασεόφιλα πολυμορφοπύρηνα, τα μονοπύρηνα ή μονοκύτταρα, τα λεμφοκύτταρα, τα πλασματοκύτταρα। Η παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων γίνεται από το μυελό των οστών και από τα λεμφικά όργανα που εντοπίζονται στους λεμφαδένες, το σπλήνα, τον θύμο, τις αμυγδαλές, τους λεμφικούς σχηματισμούς του εντέρου και άλλων περιοχών.
Τα λευκά αιμοσφαίρια μεταναστεύουν από την κυκλοφορία σε ιστούς που έχουν αλλοιωθεί ή φλεγμαίνουν και απομακρύνουν τα αλλοιωμένα κύτταρα. Είναι σημαντικά για την ομαλή λειτουργία ου ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, το οποίο έχει ζωτική σημασία για την αποτελεσματική άμυνα έναντι του stress και λοιμώξεων και την προστασία έναντι χρόνιων νοσημάτων, όπως αλλεργιών, καρκινωμάτων, αυτοάνοσων νοσημάτων, συνδρόμων χρόνιας κόπωσης. Η ομαλή παραγωγή και λειτουργία των λευκών αιμοσφαιρίων ρυθμίζεται από μια ποικιλία παραγόντων (π.χ. ιντερλευκίνη, granulocyte macrophage colony stimulating factor, granulocyte colony stimulation factor, stem cell factor, monocyte colony stimulation factor), η έκκριση των οποίων στο ανθρώπινο σώμα εξαρτάται από σύνθετους παράγοντες, όπως ορμόνες, παράγοντες φλεγμονής, stress, ογκογονίδια. Έτσι κάθε βλαπτικός παράγοντας, ακόμη και το απλό stress ή η ίωση μπορεί να προκαλέσει παροδικά διαταραχή των λευκών αιμοσφαιρίων και να διαταράξει τα αποτελέσματα του check up. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε διαταραχή των λευκών στο check up, πρέπει οπωσδήποτε να επαναλαμβάνεται. Οι διαγνώσεις έτσι της λευκοκυττάρωσης (υψηλά λευκά), της λευκοπενίας (χαμηλά λευκά), της αναστροφής του τύπου (υπεροχή των λεμφοκυττάρων έναντι των πολυμορφοπυρήνων), της ηωσινοφιλίας (υψηλά ηωσινόφιλα), της μονοκυττάρωσης (υψηλά μονοκύτταρα), της λεμφοπενίας (χαμηλά λεμφοκύτταρα), τίθενται μόνο όταν το παθολογικό αποτέλεσμα επαναληφθεί με νέα αιμοληψία.
1. ΛΕΥΚΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ
Υψηλά λευκά αίματος προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων όπως το χρόνιο stress, οι μεταβολικές διαταραχές, παράγοντες διατροφής, φάρμακα, αιματολογικά νοσήματα, λοιμώξεις, καρκινώματα. Οι μηχανισμοί περιλαμβάνουν την αύξηση της παραγωγής των λευκών για την αντιμετώπιση των αυξημένων κυτταρικών βλαβών, καθώς και την αυξημένη απελευθέρωση της εφεδρείας των λευκών λόγω παραγωγής ορμονών όπως κατεχολαμινών. Στα αιματολογικά κακοήθη νοσήματα, η αύξηση οφείλεται σε κακοήθη, ανεξέλεγκτη υπερπαραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων, λόγω κακοήθους εκτροπής μητρικών κυττάρων.
2. ΛΕΥΚΟΠΕΝΙΑ
Χαμηλά λευκά αίματος προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων όπως φάρμακα, τοξίνες, παράγοντες διατροφής, λοιμώξεις, αιματολογικά νοσήματα, νοσήματα λεμφικού ιστού, ηπατικά νοσήματα. Τα λευκά μειώνονται είτε λόγω μειωμένης παραγωγής (π.χ. βλάβη μητρικού κυττάρου από φάρμακα), είτε αυξημένη καταστροφή στην περιφέρεια (π.χ. ύπαρξη παθολογικών αντισωμάτων, που τα καταστρέφουν). Η λευκοπενία συχνά συνοδεύεται από συχνές λοιμώξεις λόγω μειωμένης λειτουργίας του ανοσοποιητικού. Ορισμένα άτομα έχουν ιδιοσυγκρασιακή λευκοπενία, χωρίς παθολογικό υπόστρωμα.
3. ΗΩΣΙΝΟΦΙΛΙΑ
Υψηλά ηωσινόφιλα αίματος προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων, όπως παρασιτικές λοιμώξεις, ορισμένα δερματολογικά νοσήματα, νοσήματα του εντέρου, αλλεργίες, καρκινώματα, αιματολογικά νοσήματα, νοσήματα λεμφικού ιστού. Υψηλοί αριθμοί πάνω από 5000/μl, προκαλούν σοβαρές δευτεροπαθείς βλάβες στους ιστούς όπως καρδιακή βλάβη και πολυοργανική ανεπάρκεια λόγω διήθησης από ηωσινόφιλα. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται επείγουσα διερεύνηση και θεραπεία.
4. ΜΟΝΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ
Τα μονοκύτταρα είναι πολύ σημαντικά ιδιαίτερα σε βακτηριακές φλεγμονές και σε ειδικές ιώσεις καθώς και στην αποτελεσματική επιδιόρθωση μιας σειράς από κυτταρικών βλαβών που προκαλούνται από ορισμένα νοσήματα. Υψηλά μονοκύτταρα αίματος προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων, όπως είναι ορισμένες λοιμώξεις, κολλαγονικά νοσήματα, γαστρεντερικά νοσήματα, αιματολογικά νοσήματα, νοσήματα εναπόθεσης λιπιδίων, η κακοήθης ιστιοκυττάρωση. Οι μηχανισμοί περιλαμβάνουν είτε την αντιδραστική αύξηση λόγω αυξημένων βλαβών σε ιστούς (π.χ. φυματίωση, βακτηριδιακή ενδοκαρδίτιδα) είτε ανεξέλεγκτη υπερπαραγωγή λόγω κακοήθους εκτροπής (λευχαιμία, κακοήθης ιστιοκυττάρωση).
5. ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Φυσιολογικά τα πολυμορφοπύρηνα είναι περισσότερα από τα λεμφοκύτταρα. Στην αντίθετη περίπτωση πρόκειται για αναστροφή του τύπου των λευκών. Τα λεμφοκύτταρα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ειδικής ανοσίας και ανοσολογικής μνήμης. Συγκεκριμένα μετά την είσοδο ενός λοιμογόνου παράγοντα ειδικά αντισώματα που παράγονται από λεμφοκύτταρα (Β λεμφοκύτταρα) και ειδικά ευαισθητοποιημένα λεμφοκύτταρα (Τ λεμφοκύτταρα) επιτίθενται στο παθογόνο. Τα ειδικά αντισώματα και τα ειδικά ευαισθητοποιημένα λεμφοκύτταρα έχουν σημαντικό ρόλο στην ανοσολογική μνήμη, στην οποία οφείλεται η ανοσία που αναπτύσσει ο οργανισμός έναντι ορισμένων παθογόνων μικροοργανισμών μετά τη λοίμωξη.
Αναστροφή του τύπου προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων, όπως λοιμώξεις, νοσήματα του εντέρου, καρκινώματα, αιματολογικά νοσήματα, νοσήματα λεμφικού ιστού. Ορισμένα άτομα παρουσιάζουν ιδιοσυγκρασιακώς μικρού βαθμού αναστροφή του τύπου.
6. ΛΕΜΦΟΠΕΝΙΑ
Τα χρόνια χαμηλά επίπεδα λεμφοκυττάρων καθίστανται συχνά εμφανή λόγω αυξημένων επεισοδίων λοιμώξεων. Η ικανότητα πρόσκτησης ανοσίας μετά από την επίθεση λοιμογόνων διαταράσσεται σημαντικά.
Χαμηλά λεμφοκύτταρα αίματος προκαλεί μια ποικιλία παραγόντων και νοσημάτων, όπως λοιμώξεις, ειδικοί ιοί, αιματολογικά νοσήματα, νοσήματα λεμφικού ιστού, κληρονομικά σύνδρομα.
Τα ευρήματα της σωστής ιατρικής εξέτασης είναι κομβικής σημασίας για την ορθή παθολογική εκτίμηση του ατόμου, τον καθορισμό του είδους του επιπρόσθετου εργαστηριακού ελέγχου και την θεραπεία.
πηγή

ΣΟΣ Καρκίνος

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτά είναι τα SOS σημάδια που μαρτυρούν καρκίνο…


Και όμως ο καρκίνος δίνει συμπτώματα πριν την εμφάνισή του και αυτό ισχύει για πολλές μορφές της νόσου…
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως από τα συμπτώματα εξαρτάται και η μορφή του καρκίνου.
Ωστόσο, αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί και σε άλλα όργανα τα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται σε διαφορετικά μέρη του σώματος εξαιτίας της πίεσης που προκαλεί ένας όγκος στα αιμοφόρα αγγεία και στα γειτονικά νεύρα .
Τα γενικά συμπτώματα του καρκίνου
Διάφορες μορφές καρκίνου εμφανίζουν ορισμένα συμπτώματα. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι εάν παρουσιάσετε τα συμπτώματα αυτά, πάσχετε απαραίτητα από καρκίνο. Αν όμως, έχετε κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα και αυτά διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Οι περισσότεροι άνθρωποι με καρκίνο χάνουν βάρος κάποια στιγμή. Μια ανεξήγητη απώλεια βάρους των 5 κιλών ή περισσότερο για παράδειγμα μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι του καρκίνου. Αυτό συμβαίνει πιο συχνά με καρκίνους του παγκρέατος, του στομάχου, του οισοφάγου ή των πνευμόνων.
Πυρετός
Ο πυρετός είναι πολύ κοινό χαρακτηριστικό του καρκίνο, αλλά πιο συχνά συμβαίνει αφού έχει εξαπλωθεί η ασθένεια. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς με καρκίνο έχουν πυρετό κάποιο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα εάν ο καρκίνος ή η θεραπεία του επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Λιγότερο συχνά, ο πυρετός μπορεί να είναι πρώιμο σημάδι καρκίνου, όπως ο καρκίνος του αίματος, δηλαδή η λευχαιμία ή το λέμφωμα.
Κόπωση
Η κόπωση είναι η υπερβολική κούραση, που δε βελτιώνεται με την ανάπαυση. Μπορεί να είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα, που προμηνύει ότι ο καρκίνος αναπτύσσεται. Σε ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως η λευχαιμία, αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρώιμο σύμπτωμα. Ορισμένοι καρκίνοι του παχέος εντέρου ή του στομάχου μπορεί να προκαλέσουν επίσης απώλεια αίματος που δεν είναι προφανής. Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος, όπου ο καρκίνος μπορεί να προκαλέσει κόπωση.
Πόνος
Ο πόνος μπορεί να είναι ένα πρώιμο σύμπτωμα με ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως αυτός των οστών ή των όρχεων. Ένας παρατεταμένος και έντονος πονοκέφαλος μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα του όγκου στον εγκέφαλο. Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα του καρκίνου του παχέος εντέρου, του ορθού ή των ωοθηκών, ενώ τις περισσότερες φορές, ο πόνος οφείλεται σε μετάσταση του καρκίνου.
Δερματικές αλλοιώσεις
Στην περίπτωση των δερματικών καρκίνων τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν:
• πιο σκούρο δέρμα (υπέρχρωση, όπως και η περίπτωση των αλλοιωμένων ή παραμορφωμένων σπίλων).
• κιτρινωπό δέρμα και μάτια (ίκτερος).
• κοκκίνισμα του δέρματος (ερύθημα).
• φαγούρα (κνησμός).
• υπερβολική τριχοφυΐα.
Σημάδια και συμπτώματα συγκεκριμένων μορφών καρκίνου
Μαζί με τα γενικά συμπτώματα, θα πρέπει να προσέξετε και ορισμένα άλλα κοινά σημεία, που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν καρκίνο. Ωστόσο, σε οποιαδήποτε περίπτωση, πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για πιο εμπεριστατωμένη διάγνωση.
Αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου ή στη λειτουργία της ουροδόχου κύστης
Η μακροπρόθεσμη δυσκοιλιότητα, η διάρροια ή μια αλλαγή στο μέγεθος των κοπράνων μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου του παχέος εντέρου. Ο πόνος κατά την ούρηση, το αίμα στα ούρα ή μια αλλαγή στη λειτουργία της κύστης θα μπορούσαν να σχετίζονται με καρκίνο στην ουροδόχο κύστη ή στον προστάτη. Αναφέρετε τυχόν αλλαγές στην ουροδόχο κύστη ή τη λειτουργία του εντέρου στο γιατρό σας.
Πληγές που δεν επουλώνονται
Οι καρκίνοι του δέρματος μπορεί να παρουσιάζουν αιμορραγίες και να μοιάζουν με πληγές, που δεν επουλώνονται. Μια μακροχρόνια πληγή στο στόμα θα μπορούσε να προμηνύει καρκίνο του στόματος. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως, ειδικά σε άτομα που καπνίζουν ή πίνουν συχνά αλκοόλ. Οι πληγές στο πέος ή στον κόλπο μπορεί να είναι είτε σημάδια λοίμωξης ή πρώιμος καρκίνος και θα πρέπει να εξεταστούν από ένα ειδικό γιατρό.
Άσπρα “μπαλώματα» στο εσωτερικό του στόματος ή λευκές κηλίδες στη γλώσσα
Τα άσπρα “μπαλώματα» στο εσωτερικό του στόματος και οι λευκές κηλίδες στη γλώσσα μπορεί να είναι λευκοπλακία, δηλαδή μια προκαρκινική περιοχή, που συχνά προκαλεί ενόχληση. Οι αιτίες συνήθως είναι το κάπνισμα ή άλλη χρήση του καπνού. Οι καπνιστές έχουν αυξημένο κίνδυνο για λευκοπλακία και εάν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί προκαλέσει καρκίνο του στόματος.
Ασυνήθιστη αιμορραγία
Η ασυνήθιστη αιμορραγία μπορεί να συμβεί στις αρχές ή σε προχωρημένα στάδια καρκίνου. Ο βήχας με αίμα στα πτύελα (φλέγμα) μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου του πνεύμονα ενώ το αίμα στα κόπρανα (τα οποία μπορεί να μοιάζουν πολύ σκούρα ή μαύρα) θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι καρκίνου του παχέος εντέρου ή του ορθού.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας ή του ενδομητρίου μπορούν επίσης να προκαλέσουν ανώμαλη κολπική αιμορραγία. Το αίμα στα ούρα μπορεί να είναι ένα σημάδι καρκίνου της ουροδόχου κύστης ή του νεφρού, ενώ μια αιματηρή έκκριση από τη θηλή μπορεί να είναι ένα σημάδι του καρκίνου του μαστού.
Πάχυνση ή εξόγκωμα στο στήθος ή άλλα μέρη του σώματος
Πολλοί καρκίνοι μπορεί να γίνουν αισθητοί μέσα από διάφορες παραλλαγές του δέρματος. Αυτές οι μορφές καρκίνου εμφανίζονται κυρίως στο στήθος, τους όρχεις, τους λεμφαδένες και τους μαλακούς ιστούς του σώματος.
http://biologikaorganikaproionta.com
πηγή

Μία μόνο δόση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου αρκεί για να αλλάξει τη δομή του εγκεφάλου

Μία μόνο δόση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου αρκεί για να αλλάξει τη δομή του εγκεφάλου 

Μία μόνο δόση αντικαταθλιπτικού φαρμάκου αρκεί για να αλλάξει τη δομή του εγκεφάλου μέσα σε λίγες μόνο ώρες, ανακάλυψαν Γερμανοί ερευνητές.

Η έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες του Ινστιτούτου Max Planck στη Λειψία βρήκε ότι η πιο δημοφιλής κατηγορία αντικαταθλιπτικών, οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (σ.σ. pentapostagma.gr – SSRI), μπορούν να μεταβάλλουν την ίδια τη συνδεσιμότητα του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές υπέβαλλαν τους υγιείς εθελοντές (δίχως διάγνωση κατάθλιψης) της έρευνας σε μαγνητική τομογραφία ώστε να εξετάσουν τη συνδεσιμότητα του εγκεφάλου έπειτα από τη λήψη του αντικαταθλιπτικού φαρμάκου, σύμφωνα με την έκθεση της έρευνας που δημοσιεύθηκε στην διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Current Biology.
Η ερευνητική ομάδα έλαβε πρωταρχικά δεδομένα από εθελοντές δίχως να τους χορηγήσει φάρμακο, μετρώντας για 15 λεπτά την ροή του αίματος στον εγκέφαλο τους μέσω της χρήσης τομογράφου.
Στη συνέχεια οι ερευνητές χορήγησαν στους εθελοντές μία δόση της δραστικής ουσίας εσιταλοπράμης, το αντικαθλιπτικό φάρμακο της κατηγορίας των εκλεκτικών αναστολέων της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης με την εμπορική ονομασία Lexapro, και στη συνέχεια μέτρησαν με τη χρήση τομογράφου τη συνδεσιμότητα του εγκεφάλου.
Η σύγκριση μεταξύ των τρισδιάστατων χαρτών της συνδεσιμότητας του εγκεφάλου κατέδειξε σημαντικές αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου έπειτα από τη λήψη του αντικαταθλιπτικού φαρμάκου, στο δεύτερο στάδιο της μελέτης.
“Μία μόνο δόση μείωνε τη συνδεσιμότητα στις περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου, αλλά αύξανε τη συνδεσιμότητα στην παρεγκεφαλίδα και τον θάλαμο – στις περιοχές δηλαδή του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον κινητικό έλεγχο και τη ρύθμιση των σημάτων του εγκεφάλου – μέσα σε λίγες μόνο ώρες”
«Δεν αναμέναμε ότι οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης θα είχαν μία τόσο μεγάλη επίδραση σε τόσο μικρή χρονική κλίμακα ούτε ότι θα επηρέαζαν το σύνολο της δομής του εγκεφάλου», δήλωσε η ερευνήτρια Julia Sacher.
“Τα ευρήματα μπορεί να αποτελέσουν ένα πρώτο βήμα ώστε οι ψυχίατροι, μέσω μιας σχετικά απλής τομογραφίας, να μπορούν να διακρίνουν μεταξύ όσων θα ανταποκρίνονται στη θεραπεία με αντικαταθλιπτικά και όσων δεν θα ανταποκρίνονται στη χορήγηση αντικαταθλιπτικών”, αν και η επιστημονική συζήτηση θα πρέπει να μετατοπισθεί κάποια στιγμή και στις σοβαρότατες παρενέργειες που προκαλούν τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.
pentapostagma.gr

 

Μεγάλο νοσοκομείο αποκαλύπτει την αλήθεια για τον καρκίνο

Μεγάλο νοσοκομείο αποκαλύπτει την αλήθεια για τον καρκίνο

Τελευταία ενημέρωση σχετικά με τον καρκίνο από το John Hopkins.
Μετά από σειρά ετών που η χημειοθεραπεία εθεωρείτο ως η μόνη διέξοδος καταπολέμησης του καρκίνου, το JohnHopkins αναφέρει πως υπάρχει ένας εναλλακτικός τρόπος
Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα κύτταρα δεν εντοπίζονται στις συνήθεις εξετάσεις εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε δισεκατομμύρια.Όταν ο ιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς πως δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, σημαίνει πως οι εξετάσεις δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν καρκινικά κύτταρα διότι το ποσοστό τους δεν καθίσταται ανιχνεύσιμο.
Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 μέχρι και περισσότερες από 10 φορές κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό , τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και ο σχηματισμός όγκων.
Όταν κάποιος έχει καρκίνο τότε αυτό υποδεικνύει πως παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Αυτά οφείλονται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες του τρόπου ζωής μας. Για να ξεπεραστούν αυτές οι διατροφικές ελλείψεις , πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα που θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η χημειοθεραπεία δηλητηριάζει τα καρκινικά κύτταρα αλλά παράλληλα καταστρέφει και τα ραγδαία αναπτυσσόμενα υγιή κύτταρα στο μυελό των οστών, στην γαστρεντερική οδό και μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο ήπαρ, στους νεφρούς, στην καρδιά, στους πνεύμονες κλπ.
Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και ταυτόχρονα καυτηριάζει, σημαδεύει και εξοντώνει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.
Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος του όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή του όγκου. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό φορτίο τοξινών από χημειοθεραπείες και ακτινοβολία τότε το ανοσοποιητικό σύστημα είτε έχει κατασταλεί ή καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων με το να μην τα τρέφουμε με τροφές που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.
Με τι τρέφεται ο καρκίνος
Η ζάχαρη είναι τροφοδότης του καρκίνου. Σταματώντας τη ζάχαρη απομακρύνουμε μία σημαντική τροφοδοσία του καρκίνου. Σημείωση : τα υποκατάστατα ζάχαρης που παρασκευάζονται με ασπαρτάμη είναι επιβλαβή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο είναι το μέλι και η μελάσα αλλά σε μικρή ποσότητα. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτά το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι το θαλασσινό αλάτι.
Το γάλα προκαλεί το σώμα να παράγει βλέννα ιδίως στην γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας ή αμυγδάλων χωρίς προσθήκες γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.
Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινο περιβάλλον. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη και το καλύτερο είναι να τρώμε ψάρι και ελάχιστο κοτόπουλο παρά χοιρινό και μοσχάρι. Το κρέας επίσης περιέχει αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόες και παράσιτα που είναι επιβλαβή ειδικά σε άτομα με καρκίνο.
Μία διατροφή που αποτελείται κατά 80% από φρέσκους χυμούς και λαχανικά , σιτηρά ολικής άλεσης, σπόρους, ξηρούς καρπούς και φρούτα βοηθά να τεθεί το σώμα σε αλκαλικό περιβάλλον. Περίπου το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα που περιλαμβάνουν φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και εισέρχονται στον οργανισμό μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων.
Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών και να φάτε ωμά λαχανικά 2 με 3 φορές τη μέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμώνΚελσίου. Αποφεύγετε τον καφέ, το τσάι και την σοκολάτα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες καφείνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες. Το νερό να είναι καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο για την αποφυγή τοξινών και βαρέων μετάλλων. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο, αποφύγετέ το.
Η ζωική πρωτείνη είναι δύσκολο να αφομοιωθεί και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας παραμένει στα έντερα, αποσυντίθεται και οδηγεί σε μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στοιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα και επιτρέπουν στην άμυνα του οργανισμού να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.
Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό (αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία) για να μπορέσουν τα δικά του κύτταρα “δολοφόνοι» του οργανισμού να καταστρέφουν τον καρκίνο. Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό πως προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.
Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και του πνεύματος.Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα μπορεί να βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός και η πικρία θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον.
Μάθετε να αγαπάτε , να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.
Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στην διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμη μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή καρκινικών κυττάρων.
Πηγή:briefingnews.gr
πηγή μου

Κιρσοί κάτω άκρων

Κιρσοί κάτω άκρων


Ενδοφλεβική εκτομή με laser ή παραδοσιακή χειρουργική εκτομή;
Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή συγκρίνει την  ενδοφλεβική εκτομή με laser (endovenous laser ablation-EVLA) με τη συμβατική χειρουργική επέμβαση για τους κιρσούς.
Οι συγγραφείς αξιολόγησαν την κλινική αποτελεσματικότητα της εδοφλεβικής φωτοαποδόμησης (EVLA) σε σύγκριση με τη συμβατική χειρουργική επέμβαση για τους κιρσούς της  μείζονος σαφηνούς  φλέβας.  
Το μέτρο αξιολόγησης ήταν το μέτρο της ποιότητας της ζωής (QoL) του Ηνωμένου Βασιλείου SF-36. Δευτερεύοντα μέτρα αξιολόγησης ήταν τα γενικά ερωτηματολόγια (EQ-5D, AVVQ), η σοβαρότητα της φλεβικής νόσου και ο πόνος μετά από επέμβαση, οι μετεγχειρητικές επιπλοκές, και η επιστροφή στην εργασία. Ένα σύνολο από 280 ασθενείς εντάχθηκαν στη μελέτη  από τους οποίους 39 (13,9%) αποχώρησαν κατά την παρακολούθηση. Και οι δύο ομάδες είχαν σημαντικές βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής, στον πόνο και την αναπηρία μετά από τη χειρουργική επέμβαση, αλλά η ομάδα που υποβλήθηκε σε EVLA είχε καλύτερα αποτελέσματα από τη συμβατική χειρουργική επέμβαση, επειδή είχε λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στην  ποιότητα ζωής, λιγότερο πόνο, και ταχύτερη  επιστροφή στην εργασία και στις κανονικές δραστηριότητες.
Οι κιρσοί, είναι μία από τις πιο συχνές περιφερικές αγγειακές διαταραχές και πλήττουν περίπου το 25% των γυναικών και το 15% των ανδρών. Η μεγάλη παλινδρόμηση της σαφηνούς φλέβας είναι η πιο κοινή αιτία των  συμπτωματικών κιρσών. Κατά την τελευταία δεκαετία, η  EVLA έχει αντικαταστήσει την παραδοσιακή χειρουργική τεχνική. 
Η EVLA προσφέρει στους ασθενείς μικρότερο μετεγχειρητικό πόνο και συντομότερο χρόνο αποκατάστασης σε σύγκριση με την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση. Προηγούμενες μελέτες είχαν επικεντρωθεί στην τεχνική και την ασφάλεια των αποτελεσμάτων.
Αν και οι δύο χειρουργικές τεχνικές έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα, η EVLA σχετίζεται με λιγότερο αρνητικές επιπτώσεις στην  ποιότητα ζωής, λιγότερη διαταραχή αισθητικότητας, λιγότερα αιματώματα και μολύνσεις, καθώς και  ταχύτερη επιστροφή στις κανονικές δραστηριότητες και την εργασία. Όλες οι διαδικασίες της EVLA μπορούν να πραγματοποιηθούν σε εξωτερικούς ασθενείς στη βραχεία νοσηλεία, ενώ στη παραδοσιακή χειρουργική απαιτείται γενική αναισθησία 21,2% που απαιτεί ενδονοσοκομειακή νοσηλεία.
Βιβλιογραφία
Carradice D, Mekako AI, Mazari FAK, Samuel N, Hatfield J, Chetter IC. Br J Surg. 2011;98:501-510.

Άτεκνο

Άτεκνο

Το άτεκνο ή βασιλομύκητας ή στειροβότανο, είναι ένα σπάνιο και δυσεύρετο βότανο που βρίσκει κανείς στην ελληνική ύπαιθρο.
Μαζεύεται από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο, βρίσκεται σε δυτικό ή ανήλιαγο μέρος και ευδοκιμεί σε ζερβό παραποτάμιο ή παραθαλάσσιο έδαφος.
Χρησιμοποιούταν παλιά ως μέσο αντισύλληψηςΌποια γυναίκα το έπινε (ή ακόμη και αν το μύριζε) δεν έκανε παιδιά για περίπου 7 χρόνιαΑν το έτρωγαν ζώα σε περίοδο εγκυμοσύνης ήταν σίγουρο ότι θα απέβαλαν αμέσως. Επίσης, παλιά το χρησιμοποιούσαν για ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος.
Θεωρείται ακόμη και σήμερα άριστο φάρμακο για ορισμένες μορφές όγκων, ενώ έχει ακουστεί ότι συμβάλει στη σταθεροποίηση του καρκίνου και στη διακοπή των μεταστάσεων.  
Ένας τρόπος χρήσης του ήταν ο ασθενής να εισπνεύσει ατμό κατά τη διάρκεια του βρασίματός του. Τα μικρά παιδιά και όσοι επιθυμούσαν να τεκνοποιήσουν στο μέλλον δεν θα έπρεπε να είναι παρόντες στην όλη διαδικασία.
Το άτεκνο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνεται προληπτικά και όταν ο ασθενής έχει εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και μειωμένα λευκά αιμοσφαίρια
Κάποιοι, επίσης, λένε ότι θέλει πολύ προσοχή, αφού είναι ιδιαίτερα τοξικό και έχει σοβαρές ηπατικές παρενέργειες, όταν συγχορηγείται με άλλα φάρμακα.
Αρκετοί το συντηρούν στην κατάψυξη ή μέσα σε αγνό ελαιόλαδο.

Αναιμία:

Αναιμία: σιδηροπενική - μεγαλοβλαστική - χρονίων νόσων - μεσογειακή - δρεπανοκυτταρική



Πρόκειται για κλινικό εύρηµα και όχι για νόσο, εµφανίζεται πολύ συχνά και σε όλες τις ηλικίες, ακόµα και στα παιδιά, περισσότερο ευάλωτες είναι οι γυναίκες λόγω εγκυµοσύνης και εµµήνου ρύσης και η διάγνωσή της γίνεται µέσω αιµατολογικών εξετάσεων.

Ο λόγος για τη σιδηροπενική αναιµία, τη συχνότερη µορφή αναιµίας σε όλο τον κόσµο, η οποία εγκαθίσταται στον οργανισµό λόγω έλλειψης σιδήρου. Η κακή διατροφή, οι παρατεταµένες δίαιτες, η απώλεια αίµατος για τον οργανισµό, αλλά και οι αυξηµένες ανάγκες πρόσληψης σιδήρου σε συγκεκριµένες κατηγορίες ανθρώπων (έγκυες, γυναίκες σε περίοδο γαλουχίας και παιδιά) είναι οι κυριότερες αιτίες έλλειψης σιδήρου.

Εύκολη κόπωση, αδυναµία συγκέντρωσης σε πνευµατική εργασία, τριχόπτωση, εύθραυστα νύχια, ταχυκαρδία, χλοµάδα, δύσπνοια είναι µερικά από τα συµπτώµατα της σιδηροπενικής αναιµίας.

Η αντιµετώπισή της πρέπει να ξεκινά από τον εντοπισµό του αιτίου που την προκαλεί στον οργανισµό και όχι από την αναπλήρωση του χαµένου σιδήρου, η οποία επιτυγχάνεται µε προσεγµένη διατροφή, πλούσια σε σίδηρο (όπως είναι το µοσχαρίσιο κρέας) και µε τη λήψη φαρµακευτικών σκευασµάτων σιδήρου.

Για τις πιο γνωστές µορφές αναιµιών, τις αιτίες που προκαλούνται αλλά και τους τρόπους αντιµετώπισής τους, µας µιλά η γιατρός-αιµατολόγος κα Δέσποινα Γριµπαµπή.


Όταν λέµε ότι κάποιος έχει σιδηροπενική αναιµία τι εννοούµε;

Πρόκειται για κλινικό εύρηµα, όχι για νόσο, εµφανίζεται µε µεγάλη συχνότητα και δηµιουργείται στον οργανισµό λόγω έλλειψης σιδήρου.

Ποιές είναι οι αιτίες έλλειψης σιδήρου;

Υπάρχουν κατ’ αρχήν τα στερητικά αίτια. Για στέρηση µιλάµε όταν κάποιος δεν λαµβάνει αρκετή ποσότητα σιδήρου µέσω των τροφών, είτε αυτό γίνεται λόγω δίαιτας, είτε λόγω κακής διατροφής. Έλλειψη σιδήρου µπορεί να παρατηρηθεί και σε κατηγορίες ανθρώπων που ο οργανισµός τους έχει αυξηµένες ανάγκες πρόσληψης σιδήρου. Παράδειγµα οι γυναίκες που εγκυµονούν ή εκείνες που βρίσκονται σε περίοδο γαλουχίας και θηλάζουν. Αν σε αυτή την περίοδο της ζωής τους δεν λαµβάνουν συµπληρώµατα σιδήρου, τότε θα τους δηµιουργηθεί σιδηροπενική αναιµία. Εξάλλου η εγκυµοσύνη εξ ορισµού είναι µια κατάσταση στην οποία δίνει κανείς συµπληρώµατα σιδήρου για να προλάβει την αναιµία. ’λλη κατηγορία µε αυξηµένες ανάγκες σε σίδηρο είναι και τα παιδιά, ειδικά όταν ξεκινάει η ανάπτυξή τους. Επίσης έλλειψη σιδήρου παρατηρείται όταν στον οργανισµό υπάρχει απώλεια αίµατος, σύµπτωµα το οποίο ευθύνεται πολύ συχνά για τη δηµιουργία σιδηροπενικής αναιµίας, ειδικά στους ενήλικες. Η απώλεια αίµατος συµβαίνει συνήθως στο πεπτικό, είτε στο στοµάχι, είτε στο έντερο, όταν υπάρχει µια εστία αιµορραγίας από την οποία «χάνεται» αίµα και σίδηρος, ο οποίος δεν αναπληρώνεται, µε αποτέλεσµα να δηµιουργείται αναιµία.

Ποια είναι τα συµπτώµατά της;

Μια σιδηροπενική αναιµία µπορεί να είναι και ασυµπτωµατική, καθώς δεν εγκαθίσταται στον οργανισµό εξ αρχής µε συµπτώµατα. Μπορεί κάποιος να έχει σιδηροπενική αναιµία και να µην έχει κανένα σύµπτωµα. Προϊόντος του χρόνου όµως και όσο µεγαλώνει η έλλειψη σιδήρου, παρατηρείται εύκολη κόπωση, αδυναµία συγκέντρωσης σε πνευµατική εργασία, τριχόπτωση, εύθραυστα νύχια (σπάνε εύκολα), γωνιακή χειλίτιδα (στις γωνίες των χειλιών του στόµατος εµφανίζεται ένας ερεθισµός), χλοµάδα, ταχυκαρδία και δύσπνοια.

Όταν δεν έχει κάποιος συµπτώµατα, πώς µπορεί να καταλάβει ότι έχει σιδηροπενική αναιµία και να λάβει τα απαραίτητα µέτρα;

Σε αυτή την περίπτωση µόνο ως τυχαίο εύρηµα. Μπορεί δηλαδή κάποιος να κάνει αιµατολογικές εξετάσεις και να την εντοπίσει. Πιθανές αλλαγές που θα παρατηρήσει ο γιατρός στη γενική αίµατος, στο σίδηρο ορού και στη φερριτίνη (δηλαδή στις «αποθήκες» του σιδήρου στον οργανισµό µας) δηλώνουν την ύπαρξη αναιµίας, συνεπώς προχωρά σε περαιτέρω έλεγχο.

Και στα τρία αυτά σηµεία παρατηρούνται αλλαγές ή µόνο σε κάποια από αυτά;

Μπορεί να συµβεί και το εξής: να βρεθεί χαµηλός σίδηρος, χαµηλή φερριτίνη και η γενική αίµατος να είναι φυσιολογική. Αυτό συµβαίνει γιατί η σιδηροπενική αναιµία εγκαθίσταται σταδιακά στον οργανισµό ενός ανθρώπου, εκτός και αν υπάρξει µεγάλη αιµορραγία κατά την οποία χάνει ποσότητα αίµατος. Στη σταδιακή εγκατάσταση της αναιµίας µετακινείται σίδηρος από τις «αποθήκες», σταδιακά λοιπόν µειώνεται η φερριτίνη. Όταν εξαντλούνται οι «αποθήκες» της φερριτίνης, τότε µειώνεται ο σίδηρος ορού και τελευταία εµφανίζονται ο χαµηλός αιµατοκρίτης και η αναιµία. ’ρα και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ξεκινήσουµε οπωσδήποτε έλεγχο.

Δηλαδή η διάγνωση της αναιµίας γίνεται µέσω των εξετάσεων αίµατος;

Όχι µόνο η διάγνωση, αλλά και ο βαθµός της αναιµίας.

Μπορούµε να µιλήσουµε για πρόληψη;

Σε συγκεκριµένες καταστάσεις ναι. Για παράδειγµα, µια έγκυος γυναίκα µπορεί να προλάβει τη δηµιουργία σιδηροπενικής αναιµίας, µόνο όµως της συγκεκριµένης αναιµίας, γιατί στις έγκυες µπορεί να προκληθεί άλλου είδους αναιµία, µε άλλο µηχανισµό. Επίσης, αυτό ισχύει και για τις γυναίκες που κάθε µήνα έχουν την έµµηνο ρύση τους. Εάν κάνουν µια προσεγµένη διατροφή, πλούσια σε πρόσληψη σιδήρου, τότε και αυτές µπορεί να προλάβουν την εµφάνιση της αναιµίας. Ένας άνθρωπος µε ιστορικό έλκους, µπορεί να προσέχει και να µην παίρνει ορισµένα φάρµακα που είναι υπεύθυνα για πρόκληση αιµορραγίας από το πεπτικό. Επίσης, κάποιος που έχει αιµορροΐδες µπορεί να κάνει εξετάσεις τακτικά γι’ αυτό το πρόβληµα υγείας κι αν δει ότι ξεκινάει αναιµία, πρέπει να φροντίσει να την προλάβει είτε µε φαρµακευτική αγωγή, είτε αντιµετωπίζοντας χειρουργικά το συγκεκριµένο πρόβληµα.

Απ’ ό,τι φαίνεται, η διατροφή παίζει σηµαντικό ρόλο και στην πρόληψη της σιδηροπενικής αναιµίας. Επειδή ωστόσο ακούµε διάφορα πάνω σ’ αυτό το θέµα, θα µπορούσατε να µας διευκρινίσετε κάποια πράγµατα σχετικά µε το ζήτηµα αυτό;

Εδώ πράγµατι υπάρχουν ορισµένοι µύθοι. Ο κόσµος λέει συχνά «φάε σπανάκι ή φάε φακές γιατί έχουν σίδηρο». Αυτός όµως είναι ένας µύθος, γιατί ο σίδηρος των λαχανικών δεν είναι απορροφήσιµος από το πεπτικό σύστηµα, καθώς η µορφή του είναι τέτοια που δεν µπορεί να απορροφηθεί. Ωστόσο ο σίδηρος που προέρχεται από ζωικές πηγές, όπως είναι τα κρέατα (κατά προτίµηση το µοσχαρίσιο κρέας) και το συκώτι, απορροφάται πολύ καλά από τον οργανισµό. Εάν όµως κάποιος ξεκινήσει αγωγή υποκατάστασης, δηλαδή παίρνει χάπια σιδήρου για να υποκαταστήσει το σίδηρο που του λείπει, δεν υπάρχει λόγος να «πιέζεται» διατροφικά και να λαµβάνει συγκεκριµένα τρόφιµα.

Δηλαδή λαµβάνοντας αγωγή υποκατάστασης λύνεται το πρόβληµα;

Όταν διαπιστωθεί η σιδηροπενική αναιµία, σηµασία έχει να ανακαλύψεις γιατί «κάνεις την αναιµία» και όχι να πάρεις απλώς σίδηρο για να τη διορθώσεις, πρέπει δηλαδή να ψάξεις και να βρεις το αίτιο από το οποίο προκλήθηκε η αναιµία στον οργανισµό. Εάν τελικά το αίτιο προέρχεται από το πεπτικό όπως είπαµε και πιο πάνω, αν δηλαδή ο ασθενής έχει έλκος ή καλοήθη πολύποδα, τότε πρόκειται για καταστάσεις που αντιµετωπίζονται. Η σιδηροπενική αναιµία όµως αποτελεί συχνό εύρηµα και σε καρκίνους του πεπτικού, συνεπώς, όπως καταλαβαίνουµε, δεν πρέπει κάποιος να χάσει χρόνο στην προσπάθειά του να πάρει σίδηρο και να υποκαταστήσει την έλλειψη, δηλαδή στην προσπάθεια να διορθώσει την αναιµία χωρίς να βρει το αίτιο, καθώς σ’ αυτή την περίπτωση µπορεί να χάσει πραγµατικά πολύτιµο χρόνο για την ίασή του.

Τι ακριβώς είναι η αγωγή υποκατάστασης;

Πρόκειται για φαρµακευτικά σκευάσµατα σιδήρου, τα οποία ο ενδιαφερόµενος πρέπει να τα λαµβάνει οπωσδήποτε µισή ώρα πριν το φαγητό, καθώς το στοµάχι του επιβάλλεται να είναι άδειο, επειδή η οξύτητα των πεπτικών υγρών επηρεάζει την απορρόφηση του σιδήρου.

Αυτά τα σκευάσµατα σιδήρου προκαλούν κάποιες γαστρεντερικές διαταραχές;

Ο σίδηρος από µόνος του δηµιουργεί ερεθισµό στο γαστρεντερικό, µπορεί να προκαλέσει επιγαστραλγία ή δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Ωστόσο, κυκλοφορούν πλέον νεώτερα σκευάσµατα, τα οποία δεν προκαλούν αυτού του είδους τις γαστρεντερικές διαταραχές και µπορεί να τα πάρει κάποιος άνετα. Υπάρχουν βέβαια και σπάνιες περιπτώσεις, κατά τις οποίες κάποιος δεν µπορεί να πάρει σίδηρο από το στόµα, ή απλώς δεν αποδίδει η θεραπεία δια του στόµατος και τότε χρειάζεται να λάβει το σίδηρο ενδοφλέβια, κάτι που γίνεται µόνο στο νοσοκοµείο. Αλλά όπως είπαµε, αυτό συµβαίνει σπάνια.

Η σιδηροπενική αναιµία παρουσιάζεται πιο πολύ στις γυναίκες ή στους άνδρες;

Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες, λόγω της εµµήνου ρύσης, της εγκυµοσύνης και της γαλουχίας.

Εµφανίζεται πιο συχνά σε κάποιες συγκεκριµένες ηλικίες;

Όχι, σε όλες τις ηλικίες κάνει την εµφάνισή της και όπως είπαµε ήδη, τη συναντάµε πολύ συχνά και σε παιδιά.

Εκτός από την σιδηροπενική αναιµία, θα µπορούσατε να µας αναφέρετε και κάποιες άλλες µορφές αναιµίας που ταλαιπωρούν τον κόσµο;

Τις αναιµίες τις χωρίζουµε σε κατηγορίες. Η σιδηροπενική είναι στερητική αναιµία, δηλαδή δηµιουργείται γιατί λείπει από τον οργανισµό κάποιου ένα συστατικό ερυθροποίησης. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει και η µεγαλοβλαστική αναιµία, η οποία παρουσιάζεται λόγω έλλειψης βιταµίνης Β12 και λόγω έλλειψης φυλλικού οξέος (το λαµβάνουµε από τα πράσινα λαχανικά), συστατικά τα οποία συµµετέχουν στην ερυθροποίηση και όταν λείπουν από τον οργανισµό δηµιουργούν τη µεγαλοβλαστική αναιµία.

Η αναιµία αυτού του τύπου έχει τα ίδια συµπτώµατα µε την σιδεροπενική αναιµία;

Έχει τα συµπτώµατα της σιδηροπενικής αλλά και µερικά επιπλέον. Επειδή η Β12 είναι συστατικό που χρησιµοποιείται και από το νευρικό ιστό, η έλλειψή της δηµιουργεί νευρολογικά συµπτώµατα, δηλαδή ο άνθρωπος έχει την εντύπωση ότι «πατάει σε βαµβάκι» ή «πάνω σε σύννεφα», έχει µουδιάσµατα και αλλοιωµένη αφή στις άκρες των δακτύλων των χεριών του, εµφανίζει γλωσσίτιδα, ενώ υπάρχουν συµπτώµατα που µπορεί να µιµούνται µέχρι και εκείνα της ψύχωσης. Βεβαίως, η τελευταία περίπτωση αποτελεί µια ακραία µορφή, δηλαδή πρέπει να λείπει για πολύ καιρό η βιταµίνη Β12 από τον οργανισµό κάποιου και να µην το έχει καταλάβει. Επίσης, ένα επί πλέον σύµπτωµα, το οποίο δεν παρατηρείται στη σιδηροπενική, είναι ότι αυτός που πάσχει από µεγαλοβλαστική αναιµία παρουσιάζει µια χαρακτηριστική «κιτρινίλα».

Η µεγαλοβλαστική αναιµία δηµιουργείται γρήγορα ή εγκαθίσταται σιγά - σιγά στον οργανισµό;

Δεν δηµιουργείται µε τόσο γρήγορο ρυθµό όσο η σιδηροπενική, καθώς ο ανθρώπινος οργανισµός διαθέτει «αποθήκες» βιταµίνης Β12 για διάστηµα από τρία έως πέντε χρόνια. Όταν αυτές εξαντληθούν, τότε αρχίζει οργανισµός να εµφανίζει αναιµία, εµφανίζοντας και τα σχετικά συµπτώµατα.

Η συγκεκριµένη αναιµία παρατηρείται τόσο συχνά όσο και η σιδηροπενική;

Την παρατηρούµε, αλλά όχι τόσο συχνά όσο τη σιδηροπενική. Μπορούµε να πούµε ότι ίσως είναι η δεύτερη κατά σειρά αιτιολογία αναιµίας.

Πρόκειται για µια µορφή αναιµίας που θεραπεύεται;

Βεβαίως, αλλά πρέπει να αντιµετωπιστεί εγκαίρως, επειδή όσο περνά ο καιρός η αναιµία χειροτερεύει. Η µεγαλοβλαστική αναιµία µπορεί να προκληθεί λόγω µιας αυτοάνοσης κατάστασης, κατά την οποία καταστρέφονται τα ειδικά κύτταρα που απορροφούν τη βιταµίνη στο τελικό τµήµα του ειλεού. Δηλαδή ο ίδιος ο οργανισµός αναγνωρίζει αυτά τα κύτταρα ως ξένα προς αυτόν και τα καταστρέφει, µε αποτέλεσµα να χάνεται µε αυτόν τον τρόπο εφ’ όρου ζωής η δυνατότητα απορρόφησης της Β12 από τις τροφές. Ως εκ τούτου, στις περιπτώσεις αυτές ο µόνος τρόπος να διατηρήσει κανείς τη Β12 στον οργανισµό του είναι να κάνει ενέσεις Β12. Αυτή βέβαια είναι µια θεραπεία την οποία ο ασθενής θα πρέπει να διατηρήσει για όλη του τη ζωή. Στο πλαίσιο της θεραπείας αυτής, ο ασθενής κάνει µια ένεση Β12 περίπου µια φορά το µήνα και δεν έχει κανένα πρόβληµα.

Με χάπια δεν µπορεί να αντιµετωπιστεί;

Όχι, εφόσον έχει χάσει τη δυνατότητα απορρόφησης από το πεπτικό σύστηµα, ό,τι και να πάρει δεν πρόκειται να το απορροφήσει. Γι’ αυτό το λόγο, η θεραπεία είναι ενέσιµη.

Πώς γίνεται η διάγνωση της συγκεκριµένης αναιµίας;

Μέσω αιµατολογικών εξετάσεων, στις οποίες βρίσκονται συγκεκριµένα χαρακτηριστικά που µας καθοδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση. Συγκεκριµένα, σε µια γενική εξέταση αίµατος, υπάρχει µια τιµή µε την οποία βρίσκει κανείς τις σχετικές παραµέτρους και βλέπει ότι ο υπό εξέταση άνθρωπος έχει µακροκυττάρωση, δηλαδή τα ερυθρά αιµοσφαίρια είναι πιο µεγάλα από το φυσιολογικό. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός σκέφτεται µήπως υπάρχει έλλειψη Β12, καθώς δεν είναι η µοναδική κατάσταση που προκαλεί µακροκυττάρωση, είναι όµως η κύρια αιτία, συνεπώς προς αυτή την κατεύθυνση ξεκινάµε τον έλεγχο.

Υπάρχει άλλη µορφή αναιµίας;

Η αναιµία χρόνιων νόσων. Ασφαλώς δεν είναι στερητικής αιτιολογίας όπως οι δυο προηγούµενες. Εµφανίζεται λόγω δυσχερειών του οργανισµού να χρησιµοποιήσει τις ουσίες που χρειάζονται για την ερυθροποίηση, δυσκολεύεται δηλαδή να «φτιάξει αίµα».

Γιατί ονοµάζεται έτσι;

’νθρωποι που πάσχουν από χρόνια νοσήµατα, όπως είναι οι νεφροπαθείς, αυτοί που έχουν αυτοάνοσα νοσήµατα (κολλαγονώσεις όπως ο συστηµατικός ερυθηµατώδης λύκος και η ρευµατοειδής αρθρίτιδα), αλλά και όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ή διάφορες νεοπλασίες, όλοι αυτοί µπορεί να παρουσιάσουν αναιµία χρόνιας νόσου. Ονοµάζεται έτσι γιατί αποτελεί εύρηµα που συνοδεύει αυτά τα νοσήµατα, ενώ δηµιουργείται µε ορισµένους µηχανισµούς λόγω του κυρίου νοσήµατος.

Αποτελεί µια επικίνδυνη µορφή αναιµίας για τους ανθρώπους που την παρουσιάζουν;

Σε κάθε µορφή αναιµίας, η επικινδυνότητα καθορίζεται από δυο παράγοντες: την ταχύτητα εγκατάστασης της αναιµίας, δηλαδή το πόσο γρήγορα την αποκτά κανείς και το βαθµό της αναιµίας, το πόσο έντονη είναι δηλαδή η αναιµία που παρουσιάζει κάποιος.

Θεραπεύεται;

Υπάρχει θεραπεία, κυρίως όταν αντιµετωπίζεται το υποκείµενο νόσηµα, οπότε διορθώνεται και η αναιµία. Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι οι νεφροπαθείς οι οποίοι υποβάλλονται σε τεχνητό νεφρό. Οι συγκεκριµένοι ασθενείς δεν παράγουν την ορµόνη ερυθροποιητίνη, επειδή ακριβώς αυτή φτιάχνεται στο νεφρό κι εφόσον ο νεφρός πάσχει, δεν την παράγει. Υπάρχει όµως συνθετική ερυθροποιητίνη που χορηγείται και έτσι διορθώνεται η αναιµία. Να σηµειώσουµε ότι η ερυθροποιητίνη είναι η ορµόνη που καθορίζει το πόσο αίµα θα φτιάξουµε και τι αιµατοκρίτη θα έχουµε.

Υπάρχουν και ορισµένες αναιµίες µε τις οποίες γεννιούνται κάποιοι άνθρωποι;

Ναι κι αυτές είναι οι αναιµίες που οφείλονται σε αιµοσφαιρινοπάθειες, δηλαδή καταστάσεις κατά τις οποίες δηµιουργείται µια παθολογική αιµοσφαιρίνη. Η αιµοσφαιρίνη αυτή οδηγεί στη γρήγορη καταστροφή των ερυθρών αιµοσφαιρίων, δηλαδή αυτά δεν ζουν τόσο όσο ζουν φυσιολογικά σε όλους τους ανθρώπους. Το αποτέλεσµα αυτής της αυξηµένης καταστροφής είναι η αναιµία. Σε αυτή την οµάδα ανήκουν η µεσογειακή και η δρεπανοκυτταρική αναιµία. Αυτές οι αναιµίες είναι γενετικά καθορισµένες.

Δηλαδή, τι ακριβώς σηµαίνει αυτό στην πράξη;

Και τις δυο αυτές αναιµίες ο άνθρωπος τις κληρονοµεί από τους γονείς του, γεννιέται δηλαδή µε αυτές. Κι αυτό συµβαίνει ως εξής: οι γονείς έχουν το στίγµα, αλλά είναι ετεροζυγώτες. Δεν παρουσιάζουν κάποιο σύµπτωµα, εκτός από µια ήπια αναιµία τις περισσότερες φορές. Όταν όµως τεκνοποιήσουν δυο άνθρωποι που έχουν το στίγµα, τότε υπάρχει 25% πιθανότητα το παιδί που θα γεννήσουν να γεννηθεί µε την εκδήλωση της νόσου, δηλαδή να πάσχει από µεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική αναιµία.

Λόγω του προγεννητικού ελέγχου ωστόσο, υποθέτουµε ότι δεν πρέπει να γεννιούνται πλέον παιδιά µε αυτές τις αναιµίες. Υποθέτουµε σωστά;

Ναι, καθώς έχουµε τη δυνατότητα να γνωρίζουµε µέσω του προγεννητικού ελέγχου εάν ένα παιδί πάσχει από αυτές τις µορφές αναιµίας. Γι’ αυτό και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν γεννιούνται πλέον παιδιά µε µεσογειακή η δρεπανοκυτταρική αναιµία. Εάν συµβεί αυτό, θα πρέπει οι γονείς να είναι ελλιπώς ενηµερωµένοι, ή να µην έχουν κάνει προγεννητικό έλεγχο.

Τι σημαίνει η ανισοκυττάρωση σε πλακάκι αίματος;

Τι σημαίνει η ανισοκυττάρωση σε πλακάκι αίματος;


Ανισοκυττάρωση σε πλακάκι αίματος
Η ανισοκυττάρωση είναι διαταραχή της μορφολογίας των ερυθρών.
Η παρατήρηση των μορφολογικών διαταραχών των ερυθρών αιμοσφαιρίων γίνεται  με το μικροσκόπιο, σε επίχρισμα περιφερικού αίματος, μετά από άμεση επίστρωση.
Η άμεση επίστρωση είναι απαραίτητη, γιατί διαταράσσεται η μορφολογία των ερυθρών όταν το αίμα μπει σε αντιπηκτικό.
Επίσης, θα πρέπει η περιοχή λήψης αίματος να στεγνώσει από το οινόπνευμα, γιατί το οινόπνευμα συρρικνώνει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Τεχνική λήψης επιχρίσματος περιφερικού αίματος
-Μετά την λήψη αίματος απορρίπτονται οι πρώτες σταγόνες από την βελόνα.
-Στη συνέχεια μπαίνει λεπτή επίστρωση
-Η επίστρωση αφήνεται να ξεραθεί
-Γίνεται χρώση με May-Grunwald-Giemsa
-Γίνεται παρατήρηση στο μικροσκόπιο ενός αντιπροσωπευτικού πεδίου από το επίχρισμα
Ανισοκυττάρωση, η οποία αναγράφεται στο κάτω μέρος της γενικής αίματος, είναι η παθολογική διακύμανση του μεγέθους των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι άνισα μεταξύ τους, ενώ η φυσιολογική διάμετρός τους είναι 7-8 μm.
Που παρατηρείται ανισοκυττάρωση;
-Σε οποιαδήποτε βαριά αναιμία, π.χ. σιδηροπενική αναιμία, μεγαλοβλαστική αναιμία.
-Σε φυσιολογικά άτομα μπορεί να υπάρχει μια μικρή διακύμανση του μεγέθους των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο επίχρισμα.
Βιβλιογραφία
http://bloodjournal.hematologylibrary.org

πηγή

Χρυσίζων Σταφυλόκοκκος

Χρυσίζων Σταφυλόκοκκος

πηγή

Οι μολύνσεις με ανθεκτικό σταφυλόκοκκο παρουσιάζουν ανησυχητική και απειλητική αύξηση.
Εκείνο που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι η εμφάνιση σοβαρών λοιμώξεων με το εν λόγω μικρόβιο, στην ευρύτερη κοινωνία, σε άτομα που δεν έχουν εισαχθεί σε νοσοκομείο και που κατά τα άλλα είναι υγιή.
Οι μολύνσεις με ανθεκτικούς σταφυλόκοκκους ήταν παλαιότερα πρόβλημα ασθενών με σοβαρές παθήσεις στο νοσοκομείο. Πρόκειται για μια μεταδιδόμενη ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, που αποτελεί σημαντική απειλή για τη ζωή βαρέως πασχόντων ασθενών και η οποία είναι αιτία μεγάλου αριθμού θανάτων παγκοσμίως.
Η αύξηση των περιπτώσεων υγιών ανθρώπων  που μολύνονται από το επικίνδυνο στέλεχος του χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου φοβίζει. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι το επικίνδυνο μικρόβιο έχει πλέον ξαπλωθεί στο γενικό πληθυσμό.



Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος είναι μικρόβιο που υπάρχει πολύ συχνά στο δέρμα και στη μύτη υγιών ατόμων. Έχει υπολογιστεί ότι μέχρι 30% του πληθυσμού φέρει σταφυλόκοκκο στη μύτη.
Συνήθως οσταφυλόκοκκος, είναι αιτία δερματικών μολύνσεων. Οι μολύνσεις αυτές είναι ήπιες και μπορούν ακόμη να θεραπευτούν χωρίς τη χρήση αντιβιοτικών.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και άλλοι σταφυλόκοκκοι μπορούν να προκαλέσουν σοβαρότερες μολύνσεις διαφόρων ιστών και οργάνων εκ των οποίων μερικές απειλούν τη ζωή και μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο:
  • Μολύνσεις δέρματος
     
  • Μολύνσεις των οστών, οστεομυελίτιδα
     
  • Μολύνσεις σε πληγές εγχειρισμένων ασθενών
     
  • Πνευμονία
     
  • Σηψαιμία
     
  • Νεκρωτικές μολύνσεις των μαλακών μορίων
Παλαιότερα οι περισσότερες μολύνσεις ασθενών με σταφυλόκοκκο, αντιμετωπίζονταν με επιτυχία χάρις στη χορήγηση αντιβιοτικών όπως η μεθικιλλίνη. 
Δυστυχώς σταδιακά κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η θεραπεία των μολύνσεων αυτών, έγινε πιο δύσκολη λόγω της ανάπτυξης ανθεκτικών στελεχών του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου στη μεθικιλλίνη και άλλα αντιβιοτικά.
Τα ανθεκτικά αυτά βακτηρίδια ονομάσθηκαν MRSA, Methicillin Resistant Staphylococcus  
Aureus, δηλαδή χρυσίζων σταφυλόκοκκος ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη.
Ο σταφυλόκοκκος τύπου MRSA μπορεί να εντοπισθεί στο δέρμα και στη μύτη μερικών ανθρώπων χωρίς να προκαλεί μόλυνση. Στις περιπτώσεις αυτές πρόκειται για εποικισμό. Όταν όμως τα βακτηρίδια προκαλούν νόσο, τότε πρόκειται για μόλυνση.
Ο σταφυλόκοκκος μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων που έχουν στενή επαφή με μολυσμένους ασθενείς. Η μετάδοση γίνεται με άμεση φυσική επαφή και όχι διαμέσου του αέρα.
Επίσης είναι δυνατόν να μεταδοθεί όταν γίνεται επαφή με αντικείμενα (πετσέτες, σεντόνια, επιδέσμους πληγών, ρούχα, επιφάνειες εργασίας, αντικείμενα και εξοπλισμός αθλητών) τα οποία έχουν μολυνθεί από άτομα που έχουν MRSA ή άλλο σταφυλόκοκκο.
Η πρόληψη των μολύνσεων με τους σταφυλόκοκκους τύπου MRSA και άλλους μπορεί να γίνει με τους ακόλουθους τρόπους:
  1. Καλό πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι
     
  2. Οι πληγές, τα κοψίματα, τα γδαρσίματα, πρέπει να διατηρούνται καθαρά και καλυμμένα με τον κατάλληλο επίδεσμο μέχρι την πλήρη ίαση τους
     
  3. Πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με τις πληγές άλλων ανθρώπων ή με υλικό που έχει μολυνθεί από πληγές
Η αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών, η ανεπάρκεια τήρησης των μέτρων πρόληψης της μετάδοσης των μικροβίων μέσα στα νοσοκομεία και η χορήγηση σήμερα εντατικών θεραπειών που εξασθενούν ορισμένες ομάδες ασθενών, έχουν οδηγήσει σε μια νέα κατάσταση που εξελίσσεται απειλητικά.
Είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν μέτρα παρακολούθησης του προβλήματος όχι μόνο σε όλα τα νοσοκομεία αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο. Επιβάλλονται αυστηρή λήψη και εφαρμογή των μέτρων πρόληψης όπως επίσης και η αποφυγή της αλόγιστης χρήσης των αντιβιοτικών.

Μήπως έχετε πολλά αέρια;

Μήπως έχετε πολλά αέρια;


Η σπουδαιότητα της πορδής (των αερίων) στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού, αλλά και της ψυχολογίας μας είναι μεγάλη. Η κοινωνία, όμως τη μετέτρεψε σε επαίσχυντη πράξη, δείγμα έλλειψης αγωγής.
Αέρια εντέρου,  ονομάζονται τα αέρια που απελευθερώνονται από τον πρωκτό.
Τα αέρια του εντέρου είναι κυρίως παράγωγα του πεπτικού συστήματος και της διαδικασίας της πέψης, μπορεί όμως να πρόκειται και για απλό αέρα που έχει εισέλθει στο σώμα μέσω της διαδικασίας της κατάποσης (αεροφαγία).
Ο ήχος, που ορισμένες φορές συνοδεύει την απελευθέρωση των αερίων, παράγεται από την παλινδρομική ταλάντωση του πρωκτού.
Η υπερβολική παραγωγή αερίων περιγράφεται ως μετεωρισμός.
Τα αέρια αποτελούνται κυρίως από 
•           Άζωτο 
•           Οξυγόνο 
•           Υδρογόνο
•           Διοξείδιο του άνθρακα
•           Μεθάνιο (στο ένα τρίτο, περίπου, των ανθρώπων)
Τα πιο πάνω αέρια αποτελούν το 99% της σύνθεσης, με τα τρία τελευταία να αποτελούν το 74%. Το υπόλοιπο 1% αποτελούν ενώσεις που δίνουν στα αέρια του εντέρου και την οσμή που μπορεί να έχουν: κυρίως θειούχες ενώσεις,αμμωνία και λιπαρά οξέα.
Τα αέρια αποβάλλονται είτε με το ρέψιμο είτε μέσω του ορθού. Οι περισσότεροι άνθρωποι  αποβάλλουν αέρια περίπου 14 φορές την ημέρα.
Το να έχει κανείς αέρια μπορεί να είναι σύνηθες, ωστόσο κάποιες φορές μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα και αμήχανα. Η κατανόηση των αιτιών, των τρόπων μείωσης των συμπτωμάτων, και η θεραπεία βοηθά τους περισσότερους ανθρώπους να ανακουφιστούν.
Κατάποση αέρα
Η κατάποση αέρα (αεροφαγία) είναι μια συνηθισμένη αιτία συγκέντρωσης αερίων στο στομάχι. Όλοι καταπίνουν μικρές ποσότητες αέρα όταν τρώνε ή πίνουν. 
Τρώγοντας ή πίνοντας γρήγορα, μασώντας τσίχλα, καπνίζοντας ή διατηρώντας χαλαρές οδοντοστοιχίες,  κάποιοι άνθρωποι τείνουν να καταπίνουν περισσότερο αέρα.
Με τις ερυγές ή το ρέψιμο αποβάλλεται από το στομάχι η μεγαλύτερη ποσότητα αέρα, που περιέχει άζωτο, οξυγόνο, διοξείδιο του άνθρακα, που καταπίνει κανείς. Το εναπομείναν αέριο κινείται προς το λεπτό έντερο, όπου απορροφάται μερικώς. Μια μικρή ποσότητα εισέρχεται στο παχύ έντερο για να απελευθερωθεί μέσω του ορθού. (Το στομάχι απελευθερώνει, επίσης, διοξείδιο του άνθρακα όταν αναμιγνύεται το γαστρικό οξύ και τα διαττανθρακικά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτών των αερίων απορροφάται από το αίμα και δεν εισέρχεται στο παχύ έντερο.
Διάσπαση αχώνευτων τροφών
Το σώμα δεν χωνεύει και δεν απορροφά κάποιους υδατάνθρακες (τη ζάχαρη, το άμυλο και τις ίνες που υπάρχουν σε πολλές τροφές) στο λεπτό έντερο εξαιτίας ανεπάρκειας ή απουσίας συγκεκριμένων ενζύμων.
Αυτή η αχώνευτη τροφή περνά τότε από το λεπτό έντερο στο παχύ, όπου φυσιολογικά, μη βλαβερά βακτήρια διασπούν την τροφή παράγοντας υδρογόνο, διοξείδιο του άνθρακα και, για το ένα τρίτο των ανθρώπων, μεθάνιο. Αυτά τα αέρια εντέλει εξέρχονται από τον ορθό.
Οι άνθρωποι που παράγουν μεθάνιο δεν απελευθερώνουν απαραίτητα περισσότερα αέρια ούτε έχουν μοναδικά συμπτώματα. Ένα άτομο που παράγει μεθάνιο αποβάλλει κόπρανα που επιπλέουν στο νερό. Η έρευνα δεν έχει δείξει, γιατί μερικοί άνθρωποι παράγουν μεθάνιο κι άλλοι όχι.
Οι τροφές που παράγουν αέρια σε έναν άνθρωπο, μπορεί σε κάποιον άλλο, να μην παράγουν. Κάποια κοινά βακτήρια στο παχύ έντερο μπορεί να καταστρέψουν το υδρογόνο που παράγουν άλλα βακτήρια. Η ισορροπία των δύο τύπων βακτηρίων μπορεί να εξηγεί γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν περισσότερα αέρια από κάποιους άλλους.
Ποιες τροφές προκαλούν αέρια;
Οι περισσότερες τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες μπορούν να προκαλέσουν αέρια. Συγκριτικά, τα λιπαρά και οι πρωτεΐνες προκαλούν λίγα αέρα.
Σάκχαρα
Τα σάκχαρα που προκαλούν αέρια είναι η ραφινόζη, η λακτόζη, η φρουκτόζη και η σορβιτόλη.
  • Ραφινόζη
Τα φασόλια περιέχουν μεγάλες ποσότητες αυτής της σύνθετης ζάχαρης. Μικρότερες ποσότητες εντοπίζονται στο λάχανο, στα λαχανάκια Βρυξελλών, στο μπρόκολο, στα σπαράγγια, σε άλλα λαχανικά και σε προϊόντα ολικής αλέσεως.
  • Λακτόζη
Η λακτόζη είναι η φυσική ζάχαρη που περιέχεται στο γάλα. Υπάρχει επίσης, στα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως είναι το τυρί και το παγωτό και σε επεξεργασμένες τροφές, όπως είναι το ψωμί, τα δημητριακά και η σάλτσες σαλάτας. Πολλοί άνθρωποι, ειδικά οι Αφρικανοί, οι ιθαγενείς Αμερικανοί ή οι καταγόμενοι από Ασία έχουν, συνήθως, χαμηλά επίπεδα του ενζύμου λακτάση που χρειάζεται για τη χώνεψη της λακτόζης μετά την παιδική ηλικία. Επίσης, καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, τα επίπεδα των ενζύμων τους μειώνονται. Σαν αποτέλεσμα, με το πέρασμα του χρόνου, οι άνθρωποι μπορεί να συγκεντρώνουν αυξανόμενες ποσότητες αερίων μετά την κατανάλωση τροφής που περιέχει λακτόζη.
  • Φρουκτόζη
Η φρουκτόζη εντοπίζεται στα κρεμμύδια, τις αγκινάρες, τα αχλάδια, και το σιτάρι.  Χρησιμοποιείται επίσης  σαν γλυκαντικό σε κάποια ηδύποτα και φρουτοποτά.
  • Σορβιτόλη
Η σορβιτόλη είναι μια ζάχαρη που εντοπίζεται στα φρούτα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα μήλα, τα αχλάδια, τα ροδάκινα και τα ξερά δαμάσκηνα. Χρησιμοποιείται, επίσης, σαν ένα τεχνητό γλυκαντικό σε πολλές διαιτητικές τροφές και σε γλυκά χωρίς ζάχαρη και τσίχλες.
  • Άμυλα
Πολλά άμυλα, στα οποία περιλαμβάνονται και οι πατάτες, το καλαμπόκι, τα λαζάνια, και το σιτάρι, παράγουν αέρια καθώς διασπώνται στο παχύ έντερο. Το ρύζι είναι το μοναδικό άμυλο που δεν προκαλεί αέρια.
Ίνες
Πολλές τροφές περιέχουν διαλυτές και αδιάλυτες ίνες. Οι διαλυτές ίνες διαλύονται εύκολα στο νερό και παίρνουν μια απαλή ζελώδη υφή στα έντερα. Εντοπίζονται στη βρώμη, στα φασόλια, στα μπιζέλια και στα περισσότερα φρούτα. Οι διαλυτές ίνες δεν διασπώνται παρά μόνο αφού φτάσουν στο παχύ έντερο, όπου η χώνεψη προκαλεί αέρια.
Οι μη διαλυτές ίνες, από την άλλη πλευρά, περνούν ουσιαστικά απαράλλακτες μέσω των εντέρων και παράγουν λίγα αέρια. Η βρώμη και κάποια λαχανικά περιέχουν αυτό το είδος των ινών.
Ποια είναι μερικά από τα συμπτώματα και τα προβλήματα που προκαλούν τα αέρια;
Tα πιο κοινά συμπτώματα των αερίων είναι το φούσκωμα, ο τυμπανισμός, το κοιλιακό φούσκωμα, το κοιλιακό άλγος και το ρέψιμο. Ωστόσο, δεν τα παρουσιάζουν όλοι αυτά τα συμπτώματα. Οι καθοριστικοί παράγοντες είναι πιθανώς η ποσότητα των παραγόμενων αερίων, η ποσότητα των απορροφούμενων λιπαρών οξέων και η ευαισθητότητα ενός ατόμου στα αέρια του παχέος εντέρου.
Ρέψιμο
Ένα περιστασιακό ρέψιμο κατά τη διάρκεια ή μετά τα γεύματα είναι φυσιολογικό και απελευθερώνει αέρια όταν το στομάχι είναι γεμάτο από φαγητό. Ωστόσο, οι άνθρωποι που ρεύονται συχνά μπορεί να καταπίνουν πάρα πολύ αέρα και να τον απελευθερώνουν πριν αυτός εισέλθει  στο στομάχι.
Κάποιες φορές, το άτομο με χρόνιο ρέψιμο μπορεί να έχει μια διαταραχή ανώτερου πεπτικού συστήματος, όπως είναι το πεπτικό έλκος (έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου), η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή η γαστροπάρεση. 
Κατά περίπτωση, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατάποση αέρος και η αποβολή του θα ανακουφίσει τα συμπτώματα αυτών των διαταραχών, αναπτύσσοντας, έτσι, τη συνήθεια να ρεύονται συνεχώς.
Το σύνδρομο Gas-bloat μπορεί να εμφανιστεί μετά από την εγχείριση θολοπλαστικής για τη διόρθωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Η εγχείριση δημιουργεί βαλβίδα μιας κατεύθυνσης ανάμεσα στον οισοφάγο και το στομάχι που επιτρέπει στο φαγητό και τα αέρια να εισέλθουν στο στομάχι, αλλά συχνά εμποδίζει το φυσιολογικό ρέψιμο και τη δυνατότητα εμετού. Συμβαίνει στο 10% των ανθρώπων που κάνουν αυτή την εγχείριση, αλλά μπορεί να βελτιωθεί με τον καιρό.
Τυμπανισμός
Μια άλλη συνηθισμένη διαμαρτυρία είναι η αποβολή υπερβολικών αερίων μέσω του ορθού (τυμπανισμός). Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι αγνοούν ότι η αποβολή των αερίων από 14 έως  23 φορές την ημέρα είναι φυσιολογική. Τα υπερβολικά αέρια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα δυσαπορρόφησης των υδατανθράκων.
Κοιλιακό φούσκωμα
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα υπερβολικά αέρια προκαλούν κοιλιακό φούσκωμα.  Οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για φούσκωμα από αέρια, ωστόσο,  έχουν συνήθως φυσιολογική ποσότητα και αποβολή αερίων. Οι γιατροί πιστεύουν ότι το φούσκωμα είναι συνήθως το αποτέλεσμα μιας εντερικής διαταραχής, όπως είναι το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου (IBS). Η αιτία του IBS είναι άγνωστη, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει μη φυσιολογική κίνηση  και συστολή των εντερικών μυών και αυξημένη ευαισθησία στον πόνο του εντέρου. Αυτές οι διαταραχές μπορεί να δημιουργούν αίσθημα φουσκώματος εξαιτίας αυξημένης ευευερεθιστότητας στα αέρια.
Οποιαδήποτε πάθηση που προκαλεί εντερική φλεγμονή ή παρεμπόδιση, όπως είναι η νόσος του Crohn ή ο καρκίνος του κόλον, μπορεί επίσης να προκαλέσει κοιλιακό φούσκωμα. Επιπρόσθετα, οι άνθρωποι που έχουν υποβληθεί σε πολλές εγχειρήσεις, ή έχουν δημιουργήσει  συμφύσεις μεταξύ εντερικών ελίκων (ουλώδης ιστός) ή έχουν εσωτερικές κήλες  μπορεί να βιώνουν φούσκωμα ή πόνο. Τέλος, η κατανάλωση αρκετού λιπαρού φαγητού μπορεί να καθυστερήσει το άδειασμα του στομαχιού και να προκαλέσει φούσκωμα και δυσφορία, αλλά όχι απαραίτητα πολλά αέρια. 
Κοιλιακός πόνος και δυσφορία
Κάποιοι άνθρωποι πονούν όταν έχουν αέρια στο έντερο. Όταν ο πόνος εντοπίζεται στη αριστερή  πλευρά του κόλου, μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα σαν καρδιοπάθεια. Όταν εντοπίζεται στα δεξιά του κόλου, μπορεί να μιμηθεί τη χολολιθίαση και τις χολοκυστοπάθειες  ή τη σκωληκοειδίτιδα.
Τι διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται;
Επειδή τα αέρια ως σύμπτωμα μπορεί να προκαλούνται από κάποια σοβαρή διαταραχή, θα πρέπει να γίνουν εξετάσεις για να αποκλειστούν συγκεκριμένες αιτίες. 
-Ο γιατρός ξεκινά συνήθως με ένα ιστορικό των διατροφικών συνηθειών και των συμπτωμάτων. Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει από τον ασθενή να  κρατήσει ημερολόγιο για τις τροφές και τα ποτά που θα καταναλώσει για μια συγκεκριμένη περίοδο.
Αν η υποτιθέμενη αιτία των αερίων είναι η ανεπάρκεια στη λακτάση, ο γιατρός μπορεί να συστήσει την αποφυγή των γαλακτοκομικών προϊόντων για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για τη διάγνωση της ανεπάρκειας στη λακτάση μπορεί να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις ή εξέταση αναπνοής.
Επιπρόσθετα, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει από τον ασθενή να καταγράψει τον αριθμό της καθημερινής αποβολής αερίων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Η προσεκτική καταγραφή της διατροφής και της ποσότητας των αερίων που αποβάλλονται μπορεί να βοηθήσει στη συσχέτιση συγκεκριμένων τροφών με κάποια συμπτώματα και να προσδιορίσει τη σοβαρότητα του προβλήματος.
Καθώς τα συμπτώματα ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει και άλλου είδους διαγνωστικές εξετάσεις, επιπρόσθετα της φυσικής εξέτασης, ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς και άλλους παράγοντες.
Πώς αντιμετωπίζονται τα αέρια;   
Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι για να μειώσει κανείς τη δυσφορία που προκαλείται από τα αέρια, είναι η αλλαγή της διατροφής, η λήψη φαρμάκων και η μείωση του αέρα που καταπίνουμε.
Διατροφή
Οι γιατροί μπορεί να συστήσουν στους ασθενείς να καταναλώνουν λιγότερες τροφές που προκαλούν αέρια. Αυτό, όμως, για κάποιους ανθρώπους μπορεί να σημαίνει τον αποκλεισμό υγιεινών τροφών, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, τα προϊόντα ολικής αλέσεως και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Οι γιατροί μπορεί επίσης να συστήσουν τη μείωση των υψηλών σε λιπαρά τροφών για να μειωθεί το φούσκωμα και η δυσφορία. Αυτό βοηθάει το στομάχι να αδειάσει πιο γρήγορα, επιτρέποντας στα αέρια να κινηθούν στο λεπτό έντερο.
Δυστυχώς, η ποσότητα των αερίων που προκαλείται από συγκεκριμένες τροφές ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι αποτελεσματικές διατροφικές αλλαγές εξαρτώνται από τη μάθηση που προκύπτει μέσω της δοκιμής και του λάθους, προκειμένου να διαπιστώσει κάποιος πόση ποσότητα δυσανεκτικής τροφής μπορεί να καταναλώσει χωρίς να έχει πρόβλημα.
Μη συνταγογραφούμενα φάρμακα
-Πολλά μη συνταγογραφούμενα φάρμακα διατίθενται για τη μείωση των συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των αντιόξινων με σιμεθικόνη. Τα αντιόξινα, όπως είναι το Aludrox, το Maalox II και το Simeco, περιέχουν σιμεθικόνη, ένα αφρώδες συστατικό που ενώνει φυσαλίδες αερίων στο στομάχι με αποτέλεσμα να απελευθερώνονται πιο εύκολα τα αέρια. Τα φάρμακα αυτά, ωστόσο, δεν έχουν καμία επίδραση στα εντερικά αέρια. Η δόση εξαρτάται από το είδος της φαρμακευτικής αγωγής και από την ηλικία του ασθενούς.
-Τα πεπτικά ένζυμα, όπως τα συμπληρώματα λακτάσης, βοηθούν πραγματικά στη χώνεψη των υδατανθράκων και επιτρέπουν στους ανθρώπους να καταναλώνουν τροφές που συνήθως προκαλούν αέρια. Tο ένζυμο λακτάση, το οποίο βοηθάει στην πέψη της λακτόζης, διατίθεται σε μορφή σιροπιού ή σε ταμπλέτες ως μη συνταγογραφούμενο.  Η πρόσθεση μερικών σταγόνων υγρής λακτάσης στο γάλα πριν από την κατάποσή του, ή  το μάσημα ταμπλετών λακτάσης λίγο πριν την κατανάλωση του γεύματος, συμβάλει στην χώνεψη τροφών που περιέχουν λακτάση. Στην αγορά διατίθεται, επίσης, γάλα με μειωμένη λακτόζη και άλλα προϊόντα.
-Οι ταμπλέτες ενεργοποιημένου άνθρακα (Charcocaps) μπορεί να παράσχουν ανακούφιση από τα αέρια του κόλου. Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν αυτές οι ταμπλέτες  λαμβάνονται πριν ή μετά από ένα γεύμα, τα εντερικά αέρια μειώνονται σημαντικά. Η συνηθισμένη δόση είναι 2 έως 4 ταμπλέτες λίγο πριν από το γεύμα ή μία ώρα μετά.
-Το Beano, ένα νέο μη συνταγογραφούμενο χωνευτικό φάρμακο, περιέχει το ένζυμο που διασπά τη ζάχαρη, που λείπει από το σώμα, για τη χώνεψη της ζάχαρης που περιέχεται στα φασόλια και σε πολλά λαχανικά. Το ένζυμο παρασκευάζεται σε υγρή μορφή και λαμβάνεται με την πρόσθεση 3 έως 10 σταγόνων ανά γεύμα λίγο πριν από την κατανάλωση αυτού για τη διάσπαση των σακχάρων που προκαλούν αέρια.  Το Beano δεν επιδρά καθόλου στα αέρια που προκαλούνται από λακτόζη ή από ίνες.
Συνταγογραφούμενα φάρμακα
Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τη μείωση των συμπτωμάτων, ειδικά στους ασθενείς που έχουν σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Αν ο πόνος είναι έντονος μπορεί να δοθεί σπασμολυτική αγωγή. Αν η δυσκοιλιότητα είναι το κύριο σύμπτωμα τότε μπορεί να χορηγηθεί ήπιο καθαρτικό (υπακτικό). Αντίθετα αν το κύριο σύμπτωμα είναι η διάρροια τότε μπορεί να χορηγηθούν αντιδιαρροϊκά για την αντιμετώπιση της.
Μείωση του αέρα που καταπίνουμε
Για όσους έχουν χρόνιο ρέψιμο, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν τρόπους για τη μείωση της ποσότητας του αέρα που καταπίνουμε. Οι συστάσεις λένε να αποφεύγουμε το μάσημα τσίχλας και την κατανάλωση σκληρών γλυκών. Η αργή κατανάλωση του γεύματος και ο έλεγχος της οδοντοστοιχίας από τον οδοντίατρο, ώστε να διαπιστωθεί η σωστή εφαρμογή της, μπορούν επίσης να βοηθήσουν.
Τα αέρια μπορεί να μας προκαλούν δυσφορία και αμηχανία, αλλά δεν απειλούν τη ζωή μας. Η κατανόηση των αιτιών, των τρόπων μείωσης των συμπτωμάτων και η θεραπεία θα βοηθήσει τους περισσότερους ανθρώπους να βρουν κάποια ανακούφιση.
Η υδροθεραπεία του παχέος εντέρου βοηθάει πολύ!
Πορδοπεριστάσεις
-Κλάσιμο κάτω από τα σκεπάσματα. Ύπουλος τρόπος αερισμού, μιας και το κλειστό και ζεστό περιβάλλον των σκεπασμάτων είναι αρκετό για να μεγιστοποιήσει το μποχώδες αποτέλεσμα και, συνεπεία αυτού, η πορδή θα κάνει την εμφάνισή της θεαματικά, ζεστή και αχνιστή στο σώμα του άλλου. Αν δε σηκωθούν και τα σκεπάσματα, θα ορμίσει έξω σαν τη χιονοστιβάδα και θα βρωμίσει τα πάντα στο πέρασμά της.
-Κλάσιμο στο νερό. Είστε σε πισίνα, στη θάλασσα ή σε μπανιέρα μαζί με το ταίρι σας και ξαφνικά παρατηρείτε το πρόσωπό του να συσπάται στιγμιαία και μετά να χαλαρώνει ανακουφισμένο, ενώ ταυτόχρονα φυσαλίδες ανεβαίνουν από το βυθό. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το ταίρι σας μόλις έκλασε.
-Δημόσιο κλάσιμο. Μέγιστη «γουρουνιά». Αν είστε στην Πανεπιστημίου θα περάσει απαρατήρητη, αν στέκεστε και δεν περπατάτε μπορείτε να την αποδώσετε σε κάποιο καταλυτικό αυτοκίνητο. Αν είστε όμως σε μια αίθουσα, ακόμα και αν δεν ακουστεί, θα γίνει αντιληπτή από τη μπόχα και τη δυσωδία. Και τότε θα κοιτάζει ο ένας τον άλλο καχύποπτα.
-Κλάσιμο στο σεξ. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Την ώρα που βγαίνει το μαντζαφλάρι, μπορεί να βγει μαζί του και καμιά καταπιεσμένη κλανιά. Να είστε σίγουροι πως ο σύντροφος θα δείξει κατανόηση, αλλά δεν θα το θεωρήσει ως επιβράβευση των κόπων του. Ειδικά αν συμβεί στην αλλαγή στάσης και βρωμάει και από πάνω, χλωμή προβλέπεται η συνέχεια.
Κάλυψη, απόκρυψη, παραλλαγή
Ο πιο πρακτικός τρόπος για να εξουδετερώσουμε τον θόρυβο της πορδής είναι ο βήχας. Κάθε μία που αμολάμε δηλαδή, ρίχνουμε κι ένα τρανταχτό βήξιμο. Θέλει λίγη εξάσκηση για να μάθει κάποιος να τα συντονίζει, αλλά είναι εφικτό. Βέβαια, αυτό δεν εξουδετερώνει το πρόβλημα της οσμής, οπότε έχει πρακτική εφαρμογή σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. όταν ο άλλος έχει συνάχι).
Πρακτική χρήση της πορδής
Το κλάσιμο σε συνεχόμενους «κανονιοβολισμούς» (κατά ριπάς) μπορεί, επίσης, να αποθηκευτεί σαν ηχητικό ντοκουμέντο, και να αποτελέσει ήχο κουδουνίσματος σε εισόδους κατοικιών για την τρομοκράτηση των απρόσκλητων επισκεπτών.
Είναι δυνατή η ανάφλεξη της πορδής;
Η απάντηση είναι «ναι». Ο εύφλεκτος χαρακτήρας των αερίων οφείλεται στο μεθάνιο και το υδρογόνο. Οι αναλογίες αυτών των αερίων εξαρτώνται κυρίως από τα τα βακτήρια που ζουν στο ανθρώπινο παχύ έντερο, τα οποία προκαλούν τη ζύμωση των τροφών που δεν έχουν απορροφηθεί από τη γαστρεντερική περιοχή πριν φτάσουν στο κόλον.
Γιατί οι πορδές κάνουν θόρυβο;
Οι ήχοι παράγονται από τις δονήσεις του πρωκτικού ανοίγματος. Οι ήχοι εξαρτώνται από την ταχύτητα απομάκρυνσης των αερίων και την στενότητα των μυών του πρωκτικού σφιγκτήρα.
Γιατί υπάρχει χρονική καθυστέρηση μεταξύ πορδής και οσμής;
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία καθυστέρηση. Βγαίνουν ταυτόχρονα από τον πρωκτό. Απλά μεσολαβούν λίγα δευτερόλεπτα, για να φτάσει η οσμή μέχρι τα ρουθούνια του πέρδοντα.
Ποιες πορδές μυρίζουν πιο πολύ; Των ανδρών ή των γυναικών;
Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, ότι οι πορδές των γυναικών έχουν πιο έντονη οσμή. Αλλά οι πορδές των ανδρών είναι μεγαλύτερες σε «όγκο», γι' αυτό τους έχει βγει και «κακό όνομα». Αν εξισωθούν αυτοί οι δυο παράγοντες, τότε μπορούμε να πούμε ότι μυρίζουν το ίδιο περίπου.
Έχει σχέση η κλανιά με το ρέψιμο;
Όχι. Το ρέψιμο ξεκινά από το στομάχι, ενώ η πορδή από το παχύ έντερο. Εκτός αυτού, έχουν και διαφορετική χημική σύσταση.
Είναι επιβλαβής για την υγεία, η συγκράτηση της πορδής;
Υπάρχουν διάφορες απόψεις επ' αυτού. Συνήθως δεν προκαλείται κάποια βλάβη. Σε έντονες περιπτώσεις όμως, μπορεί να προκαλέσει πόνο του στομάχου, διάταση του εντέρου, ή ακόμα και αιμορροΐδες ή ακόμη και ειλεό. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος μάλιστα, είχε δημιουργήσει έναν νόμο, με τον οποίο νομιμοποιούσε το κλάσιμο στις δεξιώσεις, με γνώμονα την υγεία των ανθρώπων.
Είναι φυσιολογικό να απολαμβάνει κάποιος την οσμή της πορδής του;
Φυσιολογικότατο και συμβαίνει παγκοσμίως.
Τα οφέλη των αερίων ή πορδών
Όλες οι πορδές είναι σωτήριες,αφού απαλλάσσουν τον άνθρωπο από την ενοχλητική παρουσία των αερίων. Αυτή η εκκένωση αποτρέπει πολλές ασθένειες, όπως,λ.χ., την κατάθλιψη, τη σχιζοφρένεια, τη σπαστική κολίτιδα, τις ζαλάδες, τη στηθάγχη, κ.α. Αλλά όταν οι πορδές δε βρίσκουν διέξοδο γίνονται πολύ επιζήμιες.
Βιβλιογραφία 
proctoclinic.gr