Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ - Ασπιρίνη

 S.O.S !!!

ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΘΕΙ ΑΠ΄ ΟΛΟΥΣ.

































ΘΑΝΑΣΙΜΑ Ψυχιατρικά Λάθη

ΘΑΝΑΣΙΜΑ Ψυχιατρικά Λάθη

SOS! Μη δίνετε στα παιδιά σας ψυχιατρικά φάρμακα!

Ψυχιατρική: μια βιομηχανία θανάτου!!!

Ψυχιατρική: μια βιομηχανία θανάτου!!!Αυτό το σοκαριστικό βίντεο θα σας δώσει τα δεδομένα!!!Προειδοποίηση:Αυτό δεν είναι για παιδιά!!!


Δείτε το πλήρες ντοκιμαντέρ Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία Θανάτου με όλα τα μέρη του, έτσι ώστε να έχετε μια σφαιρική οπτική της ψυχιατρικής επιρροής στην κοινωνία μας.

Προειδοποίηση:

Αυτό το ντοκιμαντέρ δεν είναι για παιδιά.

Ένα μεγάλο μέρος του του film έχει παρθεί από πρόσφατα και παλαιότερα film αρχείου ψυχιάτρων σε δράση και ως εκ τούτου είναι σε κάποιες στιγμές σκληρό.

Οι ψυχίατροι ισχυρίζονται ότι οι καταστρεπτικές και θανατηφόρες "θεραπείες" και μέθοδοι τους έχουν αλλάξει. Αυτό το σοκαριστικό βίντεο θα σας δώσει τα δεδομένα.

Μόλις εξοπλιστείτε με τις πληροφορίες που πρόκειται να δείτε ενημερώστε και άλλους, συνεργαστείτε μαζί μας ώστε να τερματίσουμε τις καταστρεπτικές θεραπείες των ψυχιάτρων και να τερματίσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ψυχιατρική.

Επιτροπή πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα (cchr)

(Το ντοκιμαντέρ αποτελείται από 12 μέρη. Μόλις τελειώνει το ένα βίντεο συνεχίζει αυτόματα το επόμενο..)


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να έχετε μια πιο πλήρη εικόνα του πώς συνεργάζονται οι φαρμακευτικές με τους ψυχίατρους για να επινοήσουν νέες ψυχικές ασθένειες και να πουλήσουν νέα ψυχοφάρμακα μπορείτε να προμηθευτείτε δωρεάν το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Στα ελληνικά) με τίτλο το Μάρκετινγκ της Τρέλας ΕΔΩ.



ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ

Δική μου πηγή
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Το Μάρκετινγκ της Τρέλας

Το Μάρκετινγκ της Τρέλας


Το απόλυτο ντοκιμαντέρ για τη χορήγηση ψυχοτρόπων φαρμάκων.


Αυτή είναι η ιστορία της εταιρικής επικερδούς σχέσης μεταξύ των φαρμακευτικών εταιριών και της ψυχιατρικής η οποία έχει δημιουργήσει κέρδος 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την αθέμιτη διοχέτευση των ψυχοτρόπων φαρμάκων σε ένα ανυποψίαστο κοινό.

Αλλά τα φαινόμενα απατούν.

Πόσο έγκυρες είναι οι ψυχιατρικές διαγνώσεις και πόσο ασφαλή είναι τα φάρμακά τους;


Εισχωρώντας πιο βαθιά από το επιχειρηματικό «βερνίκι», αυτό το ντοκουμέντο που αποτελείται από τρία μέρη, αποκαλύπτει την αλήθεια πίσω από τη γλοιώδη κομπίνα του μάρκετινγκ και την επιστημονική απάτη και ξεσκεπάζει μια επικίνδυνη και συχνά θανατηφόρα καμπάνια πωλήσεων.

Δείτε ολόκληρο το Ντοκιμαντέρ - Το Μάρκετινγκ της Τρέλας



Πηγή: Το Μάρκετινγκ της Τρέλας - RAMNOUSIA 
1 2 3 πηγή

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Πως να σκοτώσετε το βακτήριο που χαλάει το δόντια, προκαλεί την πνευμονία, τη φυματίωση κ.α.

Πως να σκοτώσετε το βακτήριο που χαλάει το δόντια, προκαλεί την πνευμονία, τη φυματίωση κ.α.


Πως να σκοτώσετε το βακτήριο που χαλάει το δόντια, προκαλεί την πνευμονία, τη φυματίωση κ.α.
Μετάφραση/Επιμέλεια: Σωτηρία Κακαγιά
Οι χημικές ουσίες που περιέχονται στους ξηρούς καρπούς κάσιους, που στην πραγματικότητα είναι σπόροι, μπορούν να εξοντώσουν όλα τα θετικά κατά Γκραμ βακτήρια, τα οποία προκαλούν τερηδόνα, ακμή, φυματίωση, στρεπτοκοκκική πνευμονία, τουλαραιμία και λέπρα.
Τα κάσιους είναι σπόροι σε σχήμα νεφρού, οι οποίοι είναι προσκολλημένοι στο κάτω μέρος των μήλων κάσιους, δηλαδή τους καρπούς του δέντρου κάσιους που φυτρώνει στις παράκτιες περιοχές της βορειοανατολικής Βραζιλίας.
Θα έχετε ίσως παρατηρήσει ότι τα κάσιους δεν είναι διαθέσιμα στα καταστήματα μαζί με το περίβλημά τους. Αυτοί οι ξηροί καρποί πάντα πωλούνται χωρίς κέλυφος διότι το εσωτερικό τους περιέχει μια καυστική ρητίνη γνωστή ως έλαιοurushiol, το οποίο πρέπει να αφαιρείται προσεκτικά πριν καταστούν κατάλληλοι για κατανάλωση. Αυτή η καυστική ρητίνη χρησιμοποιείται στη βιομηχανία στην παραγωγή βερνικιών και εντομοκτόνων. Αυτή τη στιγμή, οι κυριότερες χώρες παραγωγής κάσιους είναι η Ινδία, η Βραζιλία, η Μοζαμβίκη, η Τανζανία και η Νιγηρία.
Τα κάσιους αποτελούν μια εξαιρετική πηγή χαλκού και καλή πηγή φωσφόρου, μαγνησίου, μαγγανίου και ψευδαργύρου.
Τα κάσιους έχουν χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά συγκριτικά με τους περισσότερους από τους άλλους ξηρούς καρπούς, ενώ περίπου το 82% είναι ακόρεστα λιπαρά οξέα. Επίσης, περίπου το 66% αυτής της περιεκτικότητας σε ακόρεστα λιπαρά οξέα είναι μονοακόρεστα και ωφέλιμα για την καρδιά, όπως ακριβώς κι εκείνα που περιέχει το ελαιόλαδο. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ασθενείς με διαβήτη έδειξαν ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά, όταν προστίθενται σε μια διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του υψηλού επιπέδου τριγλυκεριδίων. Τα τριγλυκερίδια είναι οργανικές χημικές ενώσεις με τις οποίες τα λίπη μεταφέρονται στο αίμα. Τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής νόσου και συνεπώς είναι καλό να φροντίσετε να προσθέσετε κάποια μονοακόρεστα λιπαρά στη διατροφή σας τρώγοντας κάσιους, ειδικά αν πάσχετε από διαβήτη.
Τα κάσιους καταστρέφουν τα θετικά κατά Γκραμ βακτήρια
Μία από τις πιο εντυπωσιακές χημικές ενώσεις που περιέχουν τα κάσιους είναι το ανακαρδικό οξύ, το οποίο μπορεί να εξουδετερώσει τα θετικά κατά Γκραμ βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση φθοράς στα δόντια, ακμής, φυματίωσης, στρεπτοκοκκικής πνευμονίας, τουλαραιμίας και λέπρας. Ένα διάλυμα που αποτελείται από ένα μέρος ανακαρδικού οξέος και 200.000 μέρη νερού είναι θανατηφόρο για τα θετικά κατά Γκραμ βακτήρια μέσα σε 15 λεπτά.
Το υγρό και το ανακαρδικό οξύ που περιέχει το κέλυφος έχουν επίσης αποδειχτεί ότι διαθέτουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και δράση κατά του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού και κατά της εμφάνισης όγκων. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να καταπολεμήσουν τον καρκίνο καθώς και πολλούς τύπους έλκους στο έντερο. Εκτός από αυτά τα γνωστά οφέλη, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου δημοσιευμένες έρευνες σχετικά με πολλές από τις προστατευτικές επιδράσεις τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τη γαστροπροστασία που παρέχουν κυρίως μέσω των αντιοξειδωτικών τους ιδιοτήτων.
Γράφοντας στο βρετανικό περιοδικό «British Journal of Cancer», μια ομάδα που πραγματοποίησε πρόσφατη ανάλυση ανέφερε ότι η κατανάλωση ξηρών καρπών -συμπεριλαμβανομένων των κάσιους- βρέθηκε να σχετίζεται αντίστροφα με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος, ανεξάρτητα από την ύπαρξη άλλων πιθανών παραγόντων κινδύνου για καρκίνο του παγκρέατος.
Τα κάσιους βοηθούν στην πρόληψη χολολιθίασης
Μέσα σε 20 χρόνια συλλέχθηκαν διατροφικά στοιχεία από 80.000 γυναίκες από τη μεγάλη έρευνα υγείας «Nurses’ Health Study» τα οποία έδειξαν ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν τουλάχιστον 30 γραμμάρια κάσιους κάθε εβδομάδα έχουν 25% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης χολολιθίασης. Έχοντας υπόψη ότι τα 30 γραμμάρια κάσιους είναι περίπου 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο ξηρών καρπών, η πρόληψη της νόσου της χοληδόχου κύστης μπορεί να γίνει εύκολη υπόθεση τρώγοντας απλώς μια χούφτα κάσιους το απόγευμα για έξτρα ενέργεια ή προσθέτοντας μερικά στα δημητριακά ή τη σαλάτα σας.
Η κατανάλωση κάσιους μειώνει τον κίνδυνο αύξησης βάρους
Αν και είναι γνωστό ότι τα κάσιους διαθέτουν οφέλη που προστατεύουν την καρδιά, πολλοί τα αποφεύγουν επειδή φοβούνται μήπως πάρουν βάρος. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Obesity», έδειξε ότι ο φόβος αυτός είναι αβάσιμος. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που καταναλώνουν ξηρούς καρπούς τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να πάρουν βάρος συγκριτικά με εκείνους που δεν τρώνε ξηρούς καρπούς σχεδόν ποτέ.
Σε μια μελέτη διάρκειας 28 μηνών που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία και στην οποία συμμετείχαν 8.865 ενήλικες άνδρες και γυναίκες, διαπιστώθηκε ότι όσοι κατανάλωναν ξηρούς καρπούς τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα είχαν 31% λιγότερες πιθανότητες να πάρουν βάρος συγκριτικά με όσους δεν έτρωγαν ξηρούς καρπούς ποτέ ή σχεδόν ποτέ.


Επίσης, από τους συμμετέχοντες που πήραν βάρος, αυτοί που ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν έτρωγαν ξηρούς καρπούς πήραν περισσότερο (κατά μέσο όρο 424 γραμμάρια) συγκριτικά με εκείνους που έτρωγαν ξηρούς καρπούς τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση ξηρών καρπών συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο αύξησης βάρους (5 κιλά ή και περισσότερο). Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι η κατανάλωση ξηρών καρπών είναι απαραίτητη σε μια διατροφή που προστατεύει την καρδιά, αλλά και μετριάζουν τον φόβο για πιθανή αύξηση του σωματικού βάρους.
Και μια πρακτική συμβουλή: μην αφήσετε τον φόβο μήπως πάρετε βάρος να σας εμποδίσει από το να απολαμβάνετε την υπέροχη γεύση και τα πολλά οφέλη των ξηρών καρπών!

Ηλεκτρονική μύτη «μυρίζει» τον καρκίνο του προστάτη!

Ηλεκτρονική μύτη «μυρίζει» τον καρκίνο του προστάτη!

Μία νέα μη επεμβατική τεχνική επιτρέπει τη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη..στα ούρα -ή μάλλον λίγο πάνω από αυτά.

Πρόκειται για μια ηλεκτρονική «μύτη», που μυρίζει από κοντινή απόσταση τα ούρα και μπορεί να διακρίνει τον όγκο του προστάτη από την απλή και καλοήθη υπερπλασία του οργάνου. Τα αποτελέσματα, από άποψη αξιοπιστίας, είναι περίπου ανάλογα με αυτά που πετυχαίνει η εξέταση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στο αίμα.

Η τεχνολογία της ηλεκτρονικής «μύτης» αρχίζει να δοκιμάζεται και να εφαρμόζεται σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, στην ιατρική και σε άλλα πεδία (γεωργία, ποιότητα τροφίμων, στρατιωτικές εφαρμογές κ.α.). Η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου είναι από τους κατ’ εξοχήν τομείς όπου γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νίκου Οκσάλα της Ιατρικής Σχολής και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Τάμπερε της Φινλανδίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ουρολογίας "The Journal of Urology", δήλωσαν αισιόδοξοι ότι σύντομα οι γιατροί θα έχουν στη διάθεσή τους μια νέα απλή μέθοδο έγκαιρης διάγνωσης χάρη στην eNose. Η «μύτη» μυρίζει τον αέρα ακριβώς πάνω από το δείγμα ούρων του ασθενούς, χωρίς να χρειάζεται να γίνει κάποια άλλη ανάλυση.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή καρκίνου στους άνδρες και μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου. Η ανομοιομορφία που εμφανίζουν οι όγκοι στον προστάτη καθιστούν δύσκολη τόσο τη διάγνωσή τους, όσο και την πρόβλεψη για την εξέλιξή τους. Οι σημερινές διαγνωστικές τεχνικές (όπως το PSA) δεν έχουν πλήρη αξιοπιστία, ενώ οι βιοψίες είναι ακριβές, ενοχλητικές για τον ασθενή και εν δυνάμει επικίνδυνες να του προκαλέσουν μόλυνση.

Επιπλέον, πολλές περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου του προστάτη στην πραγματικότητα εξελίσσονται πολύ αργά και δεν θα απειλήσουν τη ζωή του ασθενούς. Συνεπώς, θα ήταν καλύτερα αν αυτός απέφευγε μια επιθετική θεραπεία με χειρουργική αφαίρεση του οργάνου, όμως συχνά αυτό ακριβώς συμβαίνει - με τις ανάλογες δυσάρεστες παρενέργειες για την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Γι’ αυτό, εδώ και καιρό οι γιατροί αναζητούν μια εναλλακτική μη επεμβατική διαγνωστική τεχνική, την οποία φαίνεται πως μπορεί να προσφέρει η ηλεκτρονική μύτη.

Ήδη από τη δεκαετία του ’80, είχε επισημανθεί ότι οι σκύλοι μπορούσαν να μυρίσουν με αξιοσημείωτη επιτυχία τον καρκίνο των αφεντικών τους. Το γεγονός αυτό πυροδότησε μια σειρά από πειράματα, που έχουν πλέον επιβεβαιώσει αυτή την ικανότητα των αξιαγάπητων ζώων. Επειδή όμως οι σκύλοι έχουν μεγάλες αυξομειώσεις στα ποσοστά επιτυχίας, οι ερευνητές προσπαθούν να δημιουργήσουν ηλεκτρονικές μύτες που θα είναι συστηματικά πιο αξιόπιστες χάρη στην ενσωμάτωση ειδικών αισθητήρων, οι οποίοι μπορούν να ανιχνεύσουν στον αέρα τα μόρια των πτητικών οργανικών χημικών ουσιών που προέρχονται από τον ανθρώπινο καρκίνο.

Η φινλανδική κλινική δοκιμή -με τη χρήση της ηλεκτρονικής μύτης ChemPro® 100-eNose, κατασκευασμένης από τη φινλανδική εταιρεία Environics- έγινε σε 50 ασθενείς με διαγνωσμένο καρκίνο του προστάτη (επιβεβαιωμένο μέσω βιοψίας), καθώς και σε 15 άτομα με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Η «μύτη» μπόρεσε -απλώς μυρίζοντας τα δείγματα των ούρων- να διακρίνει τις κακοήθεις από τις καλοήθεις περιπτώσεις και εμφάνισε διαγνωστική ευαισθησία για τον καρκίνο της τάξης του 78%. Οι ερευνητές θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για τη βελτίωση της διαγνωστικής αξιοπιστίας της «μύτης».

ΑΠΕ - ΜΠΕ

Σε αυτό το χωριό, το δέρμα τους... ΛΙΩΝΕΙ!

Σε αυτό το χωριό, το δέρμα τους... ΛΙΩΝΕΙ!



Είναι χωμένο κάπου στην καρδιά της Βραζιλίας, ανάμεσα σε τροπικούς λόφους και οι κάτοικοί του δίνουν μία καθημερινή μάχη με τον ήλιο.

 Είναι το χωριό Αράρας, που θεωρείται η μεγαλύτερη κοινότητα ανθρώπων που πάσχουν από τη σπάνια κληρονομική ασθένεια η οποία είναι γνωστή ως μελαγχρωματική ξηροδερμία.

Οσοι πάσχουν από αυτή έχουν εξαιρετική ευαισθησία στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου και εμφανίζουν τρομακτικά ποσοστά καρκίνου του δέρματος. Εξαιτίας της ασθένειας, το δέρμα αδυνατεί να διορθώσει τη φθορά που προκαλείται από τον ήλιο. Και όλα αυτά σε ένα χωριό που αποτελείται κατά κύριο λόγο από αγρότες.

«Ημουν πάντα εκτεθειμένος στον ήλιο. Δούλευα, φύτευα και μάζευα ρύζι, φρόντιζα τα ζώα», λέει ο 38χρονος Ντζάλμα Αντόνιο Ζαρντίμ στην Daily Mail. «Οσο περνούσαν τα χρόνια, η κατάστασή μου χειροτέρευε», συμπληρώνει. Πλέον, δεν μπορεί να εργαστεί ως αγρότης. Ο ίδιος εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα της μελαγχρωματικής ξηροδερμίας στα εννιά του χρόνια, όταν άρχισαν να εμφανίζονται στο πρόσωπό του φακίδες και μικροί όγκοι. Μέχρι τώρα έχει υποβληθεί σε περισσότερες από 50 επεμβάσεις για να απαλλαγεί από αυτούς. Πλέον δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το τεράστιο καπέλο του, αλλά αυτό δεν τον βοηθά ιδιαίτερα.

Η ασθένεια ουσιαστικά έχει «φάει» το δέρμα στα χείλη του, τη μύτη, τα μάγουλα, ακόμη και τα μάτια του. Πέρα από την καταστροφή του δέρματος και τον καρκίνο όμως, ένας στους πέντε ασθενείς κινδυνεύει να παρουσιάσει απώλεια ακοής, καθυστερημένη ανάπτυξη ή κακό συντονισμό κινήσεων. Από τους 800 που ζουν στην Αράρα, πάνω από 20 έχουν προσβληθεί από την ασθένεια, με το ποσοστό να είναι ένας στους 40, τη στιγμή που στις ΗΠΑ οι πιθανότητες είναι 1 στο 1 εκατομμύριο.

Για πολλά χρόνια οι γιατροί δεν μπορούσαν να καταλάβουν από τι υπέφεραν οι κάτοικοι του χωριού. «Κάποιοι μιλούσαν για πρόβλημα στο αίμα, άλλοι στο δέρμα. Κανείς δεν μας είπε ότι ήταν γενετική ασθένεια», λέει ο Ζαρντίμ. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το χωριό παρουσιάζει τόσο μεγάλο ποσοστό ασθενών γιατί ιδρύθηκε από λίγες οικογένειες, με αρκετά από τα μέλη τους να είναι φορείς της ασθένειας, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στις επόμενες γενιές καθώς οι χωρικοί παντρεύονταν μεταξύ τους.
Πηγή και περισσότερες εικόνες, εκεί.

Η κυρά μας η μαμή - ταινία

Η κυρά μας η μαμή - ταινία


Ο χαμένος ύπνος δεν αναπληρώνεται

Ο χαμένος ύπνος δεν αναπληρώνεται

   
Επιμέλεια: Γιάννης Δεβετζόγλου, gdevetzoglou@dolnet.gr
Η χρόνια έλλειψη ύπνου, η οποία συμβάλει στην ελλειμματική προσοχή και μειώνει τα αντανακλαστικά, δεν αναπληρώνεται ούτε με ένα… Σαββατοκύριακο υπνοθεραπείας, διευκρινίζουν οι ειδικοί.
«Ο ανεπαρκής ύπνος για μεγάλο χρονικό διάστημα μειώνει τη λειτουργικότητα ενός ατόμου και η επίδραση αυτή είναι αθροιστική για κάθε επιπλέον ώρα που παραμένει ξύπνιο, ιδιαίτερα νύχτα», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης δρ Ντάνιελ Κοέν.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο άνθρωπος χρειάζεται κατά μέσο όρο περίπου 8 ώρες νυχτερινού ύπνου προκειμένου να μπορεί να λειτουργεί σωστά σώμα και εγκέφαλος κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ως οξεία έλλειψη ύπνου ορίζεται η έλλειψη ύπνου για περισσότερες από 24 συνεχόμενες ώρες, ενώ από χρόνια έλλειψη ύπνου θεωρείται ότι πάσχουν τα άτομα των οποίων ο νυχτερινός ύπνος διαρκεί συνήθως περίπου 4-7 ώρες.
Οι ερευνητές, που μελέτησαν την επίδραση της έλλειψης ύπνου στην ικανότητα λειτουργίας εννέα εθελοντών, βρήκαν ότι, ενώ η οξεία έλλειψη ύπνου μπορούσε στην πλειονότητα των περιπτώσεων να αναπληρωθεί με μία μόνο νύχτα 10άωρου ύπνου, η απόδοση των ατόμων με χρόνια έλλειψη ύπνου φαινόταν να επιδεινώνεται όλο και περισσότερο για κάθε επιπλέον ώρα που παρέμεναν ξύπνια.
Όπως εξηγούν στη μελέτη τους ακόμη και τρεις συνεχόμενες ημέρες επαρκούς νυχτερινού ύπνου δεν μπορούν να αναπληρώσουν τη χρόνια έλλειψη ύπνου, αλλά δεν γνωρίζουν ακόμη πόσες ημέρες χρειάζονται για να ανακτήσει πλήρως ένα άτομο την ικανότητα λειτουργίας του.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Science Translational Medicine.

πηγή

Όταν ο Φρόιντ διάβασε τον Ντοστογιέφσκι

Όταν ο Φρόιντ διάβασε τον Ντοστογιέφσκι

E-mailΕκτύπωση
alt
Του Γιώργου Λαμπράκου
Οι ποιητές είναι οι ανεπίσημοι νομοθέτες του κόσμου - Π.Μπ. Σέλεϊ
Η στενή σχέση του Σίγκμουντ Φρόιντ με τη λογοτεχνία είναι γνωστή και πολυερμηνευμένη. Ο δόκτωρ νευρολογίας και θεμελιωτής της ψυχανάλυσης διάβαζε φανατικά λογοτεχνία από μικρή ηλικία και έτσι γνώριζε άριστα τους κλασικούς συγγραφείς, αρχαίους και νεότερους, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην ποίηση. Η γνώση αυτή τροφοδοτούσε σε σημαντικότατο βαθμό την ψυχολογική του σκέψη, αλλά και τον περίτεχνο (ακόμα και «λογοτεχνικό», όπως θεωρεί ο Χάρολντ Μπλουμ) τρόπο γραφής του: άλλοτε ο Φρόιντ ενίσχυε τις θεωρίες του επιστρατεύοντας εκ των υστέρων κάποια λογοτεχνικά παραδείγματα, άλλοτε η ίδια η λογοτεχνία τον επηρέαζε άμεσα, γεννώντας του ιδέες και διαισθήσεις για την ανθρώπινη κατάσταση. 
Ωστόσο, σημασία έχει ότι το ενδιαφέρον του Φρόιντ, και της ψυχανάλυσης γενικότερα, για τη λογοτεχνία και τις άλλες τέχνες είναι καθαρά και πρωτίστως ψυχολογικό, όχι αισθητικό. Αυτό σημαίνει πως ο Φρόιντ δεν ενδιαφέρεται τόσο να μας πει ποια λογοτεχνικά ή άλλα έργα έχουν (αισθητική) αξία, όσο το τι φανερώνουν αυτά τα έργα για την ανθρώπινη ψυχολογία και γιατί.
Διαχρονικές και πανανθρώπινες ιδέες
Η παραπάνω θέση διαφαίνεται και στον κομψό τόμο που ανθολογεί πέντε συναφή κείμενά του, με τον γενικό τίτλο ΟΝτοστογιέφσκι και η πατροκτονία (εκδ. Πατάκη). Σε αυτό το πρώτο και γνωστότερο δοκίμιό του, ο Φρόιντ ασχολείται με την πολυδιάστατη, σχεδόν αχανή προσωπικότητα του κορυφαίου Ρώσου πεζογράφου. Στόχος του δεν είναι να μας πείσει ότι τα έργα του Ντοστογιέφσκι είναι σημαντικά από λογοτεχνική σκοπιά, αλλά να δείξει πώς ορισμένες βασικές έννοιες και αρχές της ψυχανάλυσης (το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, η αμφιθυμία, η νεύρωση, ο ναρκισσισμός, η αμφισεξουαλικότητα) μπορούν να «αναγνωσθούν» στο έργο του Ντοστογιέφσκι. Κατ’ επέκταση, ότι ισχύουν σε διαχρονικό και πανανθρώπινο επίπεδο.
«Για τον Ντοστογιέφσκι, ο εγκληματίας φαντάζει σχεδόν σαν σωτήρας που επωμίζεται το φορτίο της ενοχής, το οποίο θα έπρεπε διαφορετικά να φέρουν οι άλλοι»
Ο Φρόιντ στέκεται ειδικότερα στο ζήτημα του «εγκληματία» στα έργα του Ντοστογιέφσκι. Οι περισσότερες παρατηρήσεις του, εύστοχες ούτως ή άλλως, αξιώνουν γενικευμένη ισχύ: «Για τον εγκληματία, δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά: ο άκρατος εγωισμός και η έντονη τάση προς την καταστροφή· κοινή σε αμφότερα αλλά και προϋπόθεση για την εκδήλωσή τους είναι η απουσία αγάπης». Και παρακάτω: «Για τον Ντοστογιέφσκι, ο εγκληματίας φαντάζει σχεδόν σαν σωτήρας που επωμίζεται το φορτίο της ενοχής, το οποίο θα έπρεπε διαφορετικά να φέρουν οι άλλοι. Δεν χρειάζεται πλέον να διαπράξουμε φόνο αφού τον έχει ήδη διαπράξει εκείνος, αλλά του οφείλουμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτό, αλλιώς θα έπρεπε να τον διαπράξουμε οι ίδιοι».
Στα επόμενα τέσσερα κείμενα του τόμου, τα οποία γράφτηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους («Μια παιδική ανάμνηση από την αυτοβιογραφία του Γκαίτε», «Ορισμένοι χαρακτήρες ιδωμένοι μέσα από την ψυχαναλυτική εργασία», «Το εφήμερο» και «Ψυχοπαθείς χαρακτήρες επί σκηνής»), ο Φρόιντ συνεχίζει τον ψυχαναλυτικό στοχασμό του αντλώντας ιδέες από τη λογοτεχνία. Έτσι, μια φαινομενικά ακατανόητη πράξη του νεαρού Γκαίτε (αλλά και κάποιων αναλυόμενων) ωθεί τον Φρόιντ στο να διαλευκάνει τον καλυμμένο συμβολισμό της, δηλαδή το ποια πραγματική επιθυμία κάλυπτε – επιθυμία με αξίωση, όπως πάντα, γενικής ισχύος. Σε άλλο δοκίμιο, αναλύει τύπους ανθρώπων που θεωρούν εαυτόν «εξαίρεση», ή, πράγμα ακόμα πιο ενδιαφέρον, «αποτυγχάνουν μπροστά στην επιτυχία». Πέρα από τους προαναφερθέντες κολοσσούς της λογοτεχνίας, ο Φρόιντ θα αναλύσει έργα του Σαίξπηρ, του Ίψεν και του Τσβάιχ, μεταξύ άλλων, ενώ θα σχολιάσει και την εξέλιξη του θεάτρου από την αρχαία τραγωδία στο σύγχρονο ψυχολογικό δράμα.
Συγκίνηση και κριτική σκέψη
Παρά τα φαινόμενα, λοιπόν, ο Φρόιντ δεν επιθυμεί, και ευτυχώς, να γίνει κριτικός λογοτεχνίας. Ακόμα και όταν εκτιμά ότι ο Σαίξπηρ «είναι ο μεγαλύτερος όλων των ποιητών» ή ότι «τρία από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά αριστουργήματα όλων των εποχών πραγματεύονται το ίδιο θέμα, δηλαδή την πατροκτονία», ο Φρόιντ δεν κάνει ουσιαστικά λογοτεχνική κριτική, αλλά επιχειρεί να δείξει γιατί τα συγκεκριμένα έργα έχουν τόση ψυχολογική επίδραση στον θεατή-αναγνώστη (η ποιότητα των έργων παίζει σαφώς ρόλο στην επίδρασή τους στον θεατή-αναγνώστη, αλλά δεν είναι αυτό το κυρίαρχο ενδιαφέρον του). Ο θεατής-αναγνώστης συγκινείται όταν βλέπει ή διαβάζει ένα τραγικό ή δραματικό έργο, νιώθει «ταύτιση» με τους χαρακτήρες, διότι κατά βάθος (και χωρίς να το συνειδητοποιεί αμέσως, αφού το βάθος είναι το ασυνείδητο) βιώνει ή/και αναβιώνει μέσα του πολλές από τις σωματικές και κυρίως ψυχονοητικές συγκρούσεις που βλέπει επί σκηνής. Μπορεί η συγκίνηση του θεατή-αναγνώστη (η «εμβάθυνση στην ψευδαίσθηση», όπως γράφει ωραία ο Φρόιντ) να προηγείται, αλλά ύστερα πρέπει να επέλθει η κριτική σκέψη που θα συμβάλλει στην ανάλυση του έργου ώστε να φανερωθούν οι αιτιακές ψυχικές συνάφειες, να αναδειχτεί το ψυχικό υπόστρωμα των χαρακτήρων: δηλαδή, εμάς των ιδίων.
Ο θεατής συγκινείται όταν βλέπει ένα τραγικό ή δραματικό έργο, νιώθει «ταύτιση» με τους χαρακτήρες, διότι κατά βάθος βιώνει ή/και αναβιώνει μέσα του πολλές από τις σωματικές και κυρίως ψυχονοητικές συγκρούσεις που βλέπει επί σκηνής
Έχουμε γνωρίσει καλλιτέχνες που εξεγείρονται ακατανόητα όταν κάποιος προσπαθεί να ερμηνεύσει τα έργα τους (και) από ψυχαναλυτική σκοπιά. Ωστόσο, επαναλαμβάνοντας αυτό που είπαμε εξαρχής, ας τονίσουμε ότι η ψυχανάλυση δεν είναι, δεν ενδιαφέρεται να είναι και κυρίως δεν πρέπει να παριστάνει πως είναι κριτική λογοτεχνίας ή αισθητική θεωρία. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, η ψυχανάλυση διανοίγει μερικούς δρόμους για να δούμε πώς συνδέονται οι καλλιτέχνες με τα έργα τους, αλλά και οι θεατές με τα έργα αυτά, με στόχο να εξάγει γενικότερα συμπεράσματα για τον ανθρώπινο ψυχισμό, όχι για να ορίσει τι είναι καλό και τι κακό στην τέχνη.
Όπως λένε και οι μεταφραστές στη χρήσιμη εισαγωγή τους, που επισκοπεί τη σχέση του Φρόιντ με τους γερμανόφωνους λογοτέχνες της εποχής του: «ο Φρόιντ ουδέποτε εξέλαβε την ψυχανάλυση ως επίθεση κατά της λογοτεχνίας», απεναντίας πάντα θαύμαζε τους μεγάλους ποιητές, αυτούς τους «άριστους γνώστες της ανθρώπινης ψυχής» (βλ. «Ορισμένοι χαρακτήρες ιδωμένοι μέσα από την ψυχαναλυτική εργασία»). Τα έργα τέχνης και λογοτεχνίας συνδέονται αναπόφευκτα με τον δημιουργό τους, ο δημιουργός τους συνδέεται αναπόφευκτα με το ανθρώπινο είδος, και το ανθρώπινο είδος διέπεται αναπόφευκτα από κάποιες ψυχικές (και άλλες) σταθερές. Ο Φρόιντ δεν συνδέει τα έργα με τον δημιουργό τους για να εκτιμήσει την ποιότητά τους, αλλά για να ανιχνεύσει τις ψυχικές πηγές τους, πηγές που ενυπάρχουν ως προδιάθεση (και συνεπώς δύνανται να ξεπηδήσουν) σε όλους μας. Το αν ένα έργο αξίζει, δηλαδή αξίζει αισθητικά, είναι άλλη υπόθεση.
altΟ Ντοστογέφσκι και η Πατροκτονία
Σίγκμουντ Φρόιντ
Μτφρ: Γιάννης Καλιφατίδης, Ηλιάνα Αγγελη
Πατάκη 2014
Σελ. 200, τιμή € 7,70
alt