Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Νερό - Μικρόβια

πηγή

Νερό…η κοιτίδα της ζωής – Μέρος 3


Μολυσμένο νερό

Το νερό κάτω από το μικροσκόπιο 

Αν παρατηρήσουμε το νερό κάτω από το μικροσκόπιο…θα ανακαλύψουμε έναν ολόκληρο μικρόκοσμο από αλλόκοσμες και εντυπωσιακές φιγούρες. Πολλές από αυτές είναι ακίνδυνες, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις παθογόνες μορφές που προκαλούν στην καλύτερη περίπτωση παροπλισμό και ταλαιπωρία μερικών ημερών μέχρι και στην χειρότερη τον θάνατο.


Παθογόνοι οργανισμοί σε μολυσμένα νερά

Vibrio cholera: βρίσκεται σε μολυσμένα νερά και νερά υπονόμων και προκαλεί την Χολέρα.
Vibrio cholera

Salmonella typhi: βρίσκεται σε μολυσμένα νερά και νερά υπονόμων και προκαλεί τον τυφοειδή πυρετό.
Salmonella typhi

Salmonella paratyphi: βρίσκεται σε μολυσμένα νερά και νερά υπονόμων και προκαλεί τον παρατυφοειδή πυρετό.

Salmonella paratyphi

Shigella: βρίσκεται σε μολυσμένα νερά και προκαλεί βακτηριακή δυσεντερία.

Shigella

Bacillus anthracis: βρίσκεται σε νερά υπονόμων και προκαλεί τον Άνθρακα.

Bacillus anthracis

Brucella spp: υπάρχει υποψία μετάδοσης από τα νερά των υπονόμων και προκαλεί την βρουκέλωση ή μελιταίο πυρετό.

Brucella spp

Mycobacterium tuberculosis: βρίσκεται σε λύματα σανατορίων και νερά υπονόμων και προκαλεί την Φυματίωση.

Mycobacterium tuberculosis

Leptospira Icterohaemorrhagiae: μεταφέρεται από τους αρουραίους των υπονόμων και προκαλεί την ικτεροαιμοραγική σπειροχαιτίαση.

Leptospira Icterohaemorrhagiae

Entamoeba histolitica: βρίσκεται σε νερά υπονόμων και μολυσμένα νερά και προκαλεί αμοιβαδική δυσεντερία.

Entamoeba histolitica

Schistosoma spp: βρίσκεται σε μολυσμένα νερά, πιθανόν να καταστρέφεται με τον βιολογικό καθαρισμό  και προκαλεί Σχιστοσωμίαση.

Schistosoma spp

Taenia spp: βρίσκεται σε νερά υπονόμων (πολύ ανθεκτικά αυγά), και προκαλεί Ταινίαση.

Taenia spp

Enterobius: είναι νηματώδεις σκώληκες που βρίσκεται σε νερά υπονόμων), και προκαλεί Ταινίαση.

Enterobius

Ιός Πολυομυελίτιδας: βρίσκεται σε νερά υπονόμων και μετά τον βιολογικό  καθαρισμό και προκαλεί Πολυομυελίτιδα.

Ιός Πολυομυελίτιδας

Για τον λόγο αυτό η χλωρίωση του νερού θεωρείται επιβεβλημένη προκειμένου να εξαλειφθεί η απειλή των μικροβίων – το χλώριο τα φονεύει καταστρέφοντας το κυτταρικό τους τοίχωμα.
Εντονότερα προβλήματα επιδημιών που οφείλονται στην μικροβιακή μόλυνση και την κακή ποιότητα του νερού αντιμετωπίζουν οι τρίτες χώρες με σοβαρά κενά και ελλείψεις στο δίκτυο υδροδότησης και αποχέτευσης, όπου αυτό υπάρχει, όπου θα πρέπει να αποφεύγεται το νερό της βρύσης προτιμώντας υποχρεωτικά το εμφιαλωμένο.
Στις αναπτυγμένες χώρες όπου υπάρχουν οι υποδομές και τηρούνται οι βασικοί κανόνες υγιεινής οι επιδημίες που οφείλονται στην κακή ποιότητα του νερού θεωρούνται πολύ σπάνιες και το νερό του δικτύου ύδρευσης θεωρείται γενικά ασφαλές.

Νερό εν είδη βακτηριδιακής σούπας...

Αν και στην χώρα μας το νερό του δικτύου θεωρείται ασφαλές, δεν είναι και λίγες οι περιοχές που το νερό τους είναι ακατάλληλο και καρκινογόνο, αναφέρουμε ενδεικτικά:

Το νερό του Αξιού ποταμού έχει υψηλές συγκεντρώσεις μολύβδου, ψευδαργύρου, καδμίου και αρσενικού. Στον Αλιάκμονα, βρέθηκε χρώμιο, νικέλιο και βάριο, ενώ στον Λουδία και στον Πηνειό χαλκός και κοβάλτιο.
Στους κάμπους της Θεσσαλονίκης, (στις λεκάνες των ποταμών Αξιού, Γαλλικού και Λουδία, καθώς και στις λίμνες Λαγκαδά και Βόλβης), του Στρυμόνα, της Θεσσαλίας της Αργολίδας, της Αχαΐας, του Σπερχειού και της Άρτας, υπάρχουν αυξημένα επίπεδα νιτρικών.
Επίσης, επικίνδυνο είναι το νερό στις στον Ασωπό, (εξασθενές χρώμιο και όχι μόνο…) στο Σχηματάρι, στο Δήλεσι, στον Ωρωπό και στα Οινόφυτα.
Σύμφωνα με μετρήσεις του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2007, στο πόσιμο νερό οκτώ οικισμών στο νομό Κιλκίς βρέθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού, νιτρικών, καδμίου, αντιμονίου και νικελίου.
Σε πολλές περιοχές της Χαλκιδικής το πρόβλημα είναι μεγάλο, ενδεικτικά αναφέρουμε την Ολυμπιάδα όπου βρέθηκε αρσενικό 49.000 φορές πάνω από το προβλεπόμενο, μαγγάνιο 2.600 φορές, μόλυβδος και ψευδάργυρος, πολύ παραπάνω από το φυσιολογικό, υπεύθυνη δε θεωρείται απο τους κατοίκους η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός». Ενώ στην δε Τρίγλια και σε όμορες περιοχές το πρόβλημα είναι κυρίως το αρσενικό.

Κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού

- Φυσικό μεταλλικό: Είναι αγνό νερό πηγής που δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία, αφού οι πηγές προέλευσής του είναι υπόγειες και μας διασφαλίζουν ότι δεν έρχεται σε επαφή με ρυπογόνους παράγοντες. Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε το νερό χαρακτηρίζεται «φυσικά ανθρακούχο» (το καλύτερο), «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» (όταν γίνεται προσθήκη τεχνητού διοξειδίου δεν είναι ότι καλύτερο) ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής», αναλόγως με την περίπτωση. Πρακτικά, η σύσταση του φυσικού μεταλλικού νερού μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού πόσιμου νερού (επιτραπέζιου), π.χ. να είναι πιο πλούσια σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

- Επιτραπέζιο: Σύμφωνα με τη νομοθεσία, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης (π.χ. από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας). Είναι νερό που έχει υποστεί επεξεργασίες όπως χλωρίωση, μικροδιήθηση (φιλτράρισμα), οζονισμό (απολύμανση με όζον) στα πλαίσια όσων ορίζει ο νόμος. Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια.

- Νερό πηγής: Είναι μια ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στο επιτραπέζιο και το φυσικό μεταλλικό νερό. Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι έχει οπωσδήποτε υπόγεια προέλευση, σταθερή σύσταση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, από το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι η σύστασή του δεν ακολουθεί αυτή του φυσικού μεταλλικού νερού, αλλά του επιτραπέζιου, δηλαδή του κοινού πόσιμου νερού. Με άλλα λόγια, το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο (π.χ. μαγνήσιο, ασβέστιο) ούτως ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο κλπ. Πάντως, το πιθανότερο είναι να δούμε το χαρακτηρισμό «νερό πηγής» σε κάποιο εισαγόμενο νερό, δεδομένου ότι τα ελληνικά εμφιαλωμένα νερά ανήκουν είτε στα φυσικά μεταλλικά είτε στα επιτραπέζια.

Εμφιαλωμένο νερο.

Tι αναγράφεται στην ετικέτα 

Βάσει νόμου, η ετικέτα κάθε μεταλλικού νερού που διατίθεται στην αγορά πρέπει να αναφέρει συγκεκριμένες πληροφορίες που αφορούν την προέλευσή του, τη διατροφική του αξία κλπ.
Ονομασία πηγής. Αναφέρεται το όνομα της πηγής και της περιοχής εμφιάλωσης (τα φυσικά μεταλλικά νερά δεν μεταφέρονται, είναι υποχρεωτικό να εμφιαλώνονται επιτόπου).
Λογότυπος για το είδος της συσκευασίας. Θα πρέπει να αναγράφεται η λέξη «PET», που σημαίνει ότι το υλικό από το οποίο φτιάχτηκε η συσκευασία είναι κατάλληλο για τρόφιμα. Η δε γυάλινη συσκευασία είναι σίγουρα πιο υγιεινή και καλό είναι να προτιμάται.

Υποχρεωτικές πληροφορίες.

Αναφέρονται η επωνυμία και η διεύθυνση της εταιρείας που εκμεταλλεύεται την πηγή, συμβουλές για τη συντήρηση του προϊόντος (π.χ. να φυλάσσεται σε δροσερό και σκιερό μέρος) και η ημερομηνία λήξης (διατηρείται για 1 χρόνο περίπου).
Σύνθεση. Είναι υποχρεωτική η αναγραφή της περιεκτικότητας του νερού σε ανόργανα στοιχεία, ολικά στερεά κλπ. Πρέπει επίσης να αναφέρονται η αγωγιμότητα και το pH του νερού. Ενδείξεις όπως, «Κατάλληλο για δίαιτα φτωχή σε νάτριο» δικαιολογούνται μόνο όταν η περιεκτικότητα τους σε νάτριο είναι μικρότερη των 20 mg/l.

Ετικέτα εμφιαλωμένου νερού.

Τάσεις - Κατανάλωση

Γενικά στη χώρα μας παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια συνεχής άνοδος στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, της τάξεως του 10% ετησίως που πρακτικά έχει υπερδιπλασιάσει την κατανάλωση την τελευταία δεκαετία. Σήμερα στην Ελλάδα η κατανάλωση είναι μεγαλύτερη από ένα δισεκατομμύριο λίτρα τον χρόνο ενώ το καλοκαίρι πραγματοποιείται του 60% του ετήσιου τζίρου.
Η αύξηση αυτή αποδίδεται στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα, την στροφή του προς στην υγιεινή ζωή, καθώς επίσης στον τουρισμό και στο ενίοτε προβληματικό δίκτυο ύδρευσης και την κακή ποιότητα νερού σε ορισμένες περιοχές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιλογή κάποιου εμφιαλωμένου νερού με βάση την υψηλή τιμή του δεν είναι και τόσο ασφαλής και δεν συμβαδίζει πάντα με ανάλογη ποιότητα. Το οποίο σημαίνει ότι υπάρχουνε και πιο φτηνά νερά με ποιότητα ανάλογη κάποιων ακριβότερων.
Η τιμή του λίτρου του εμφιαλωμένου νερού έχει πάρει την ανιούσα και ειδικά το καλοκαίρι στην Ελλάδα σε κάποια σημεία πώλησης η κατάσταση γίνεται τραγική…Το 1 λίτρο εμφιαλωμένο νερό φτάνει να κοστίζει όσο και ένα λίτρο βενζίνη και πολλές φορές πολύ περισσότερο…Το νερό βρύσης αν δείτε το λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ κοστίζει 0.78€ με τον ΦΠΑ ανά κυβικό μέτρο, (δηλαδή τα 1000 λίτρα). Αντίστοιχα το εμφιαλωμένο (επιτραπέζιο που όπως προείπαμε είναι ουσιαστικά νερό βρύσης) κοστίζει 1€ ανά λίτρο! Δηλαδή 1282 φορές ακριβότερα!!!! Οπότε ως λογικός και εχέφρων άνθρωπος πρέπει να αισθάνομαι ευτυχής που το αυτοκίνητό μου καίει βενζίνη και όχι νερό…

Εμφιαλωμένο νερο.

Ελληνικό ή εισαγόμενο; 

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα νερά μας είναι εξαιρετικής ποιότητας. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τα φυσικά μεταλλικά νερά, αλλά και για τα επιτραπέζια, που ουσιαστικά είναι εμφιαλωμένα νερά δικτύου. Το ελληνικό νερό δικτύου σημειωτέων θεωρείται από τα καλύτερα της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να πιούν το δικό τους νερό βρύσης και για αυτό καταφεύγουν στα εμφιαλωμένα. Επιπλέον, τα Ελληνικά φυσικά μεταλλικά νερά, εν αντιθέσει με τα Ευρωπαϊκά είναι  ολιγομεταλλικά, δηλαδή πιο «ελαφριά». Στην Ευρώπη τα περισσότερα φυσικά μεταλλικά νερά είναι πλούσια σε άλατα - γι’ αυτό και συστήνεται η εναλλαγή στην κατανάλωσή τους και όχι η προτίμηση αποκλειστικά μιας μάρκας, ούτως ώστε να αποφευχθεί μακροπρόθεσμα η συσσώρευση αλάτων στον οργανισμό. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τα ελληνικά φυσικά μεταλλικά νερά.
Χαρακτηριστική ήτανε η περίπτωση Έλληνα ποδοσφαιριστή αγωνιζόμενου σε σύλλογο της Αγγλίας…που παρατήρησε ότι στην ομάδα πίνανε αποκλειστικά συγκεκριμένο Ελληνικό μεταλλικό νερό. Σε ερώτησή του αν το κάνανε γιατί ο ίδιος είναι Έλληνας…η απάντηση που έλαβε ήταν ότι μετά από χημικές αναλύσεις πολλών νερών από διάφορα μέρη του κόσμου, αποδείχτηκε το καταλληλότερο για τους αθλητές…


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΟΙΝΟΣ & ΠΟΤΟ» 1/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου